ΑΝΤΩΝΗΣ ΒΓΟΝΤΖΑΣ

Αρθρογραφία  

arrow
arrow
arrow
arrow
arrow
arrow
arrow
arrow
arrow
arrow
arrow
 






 

Loading

     Μέρες Βαβύλη
-- 28/03/2005

  

   
Κάποτε είχαμε τις μέρες Κοσκωτά. Και την εποχή Κοσκωτά. ‘Ενας μικροαπατεώνας από την Αμερική είχε μετεξελιχθεί σε μεγαλοαπατεώνα στην Ελλάδα. Κάποτε έπρεπε να συλληφθεί. Αργήσαμε. Και άρχισαν μετά οι διαπραγματεύσεις. ‘Ηθελε και αυτός εγγυήσεις. Και στο μεταξύ, ξεδιπλώθηκαν τα δημοσιογραφικά σεντόνια. Μοίραζε ο Κοσκωτάς ενοχές και καταδίκες. Ο μεγαλοαπατεώνας. Και το πολιτικό σύστημα σείονταν. Και κρατούσε ακόμα και τηγάνια. Για να τηγανίσει ιστορικά και πολιτικά πρόσωπα. Έπαιξαν πολλοί με τον Κοσκωτά. Μερικοί νόμισαν ότι βρήκαν την ευκαιρία να κόψουν και να ράψουν το πολιτικό σύστημα στα χέρια τους, τελικά αποδείχτηκε ότι ο Κοσκωτάς δεν κρατούσε στα χέρια του τίποτα για να συναλλαγεί. Ό,τι είχε κι ό,τι τελικά έλεγχε, δεν ήταν παρά τα στοιχεία ς δικής του ενοχής. Και μπορεί προσωρινά να εξέτρεψε το πολιτικό σύστημα σε επικίνδυν κοίτες θεσμικών υπερβολών, αλλά ο τελικός στόχος του δεν επιτεύχθηκε. Οι θεσμοί άντεξαν. Τα πολιτικά Πρόσωπα μετρήθηκαν, σύμφωνα με τις δυνατότητές τους και την προσφορά τους τόπο. Και ο ίδιος ο Κοσκωτάς κατέληξε στο κελί που του ανήκε. Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Με τον Βαβύλη αυτή τη φορά. Αναμφισβήτητα Πρόκειται για υπόδικο του κοινού ποινικού δικαίου. Αν αυτά που γράφονται είναι σωστά. Αναμφισβήτητα βρέθηκε στο σταυροδρόμι σημαντικών ενεργειών, αλλά και παλιανθρωπίστικης συμπεριφοράς. Αν πρόκειται βέβαια να κρατήσουμε κάτι από τα λεγόμενά του, από εκεί και πέρα είναι επικίνδυνος. Δεν έχουμε μπροστά μας έναν μάρτυρα που να σέβεται την αλήθεια. Δεν έχουμε δίπλα μας έναν πολίτη που να υπακούει σε γενικούς, αφηρημένους και αποδεκτούς κανόνες. ‘Εχουμε απέναντί μας έναν υπόδικο και κατηγορούμενο. Με πλούσια, μάλιστα, δράση, που καταγράφεται στο ποινικό του μητρώο. Που δικαιούται να υπερασπιστεί το σαρκίον του, χωρίς καμιά ιδιαίτερη υποχρέωση προς την αλήθεια. Και με ένα πρόσθετο επιβαρυντικό στοιχείο: Γνωρίζει ο συγκεκριμένος το κλίμα των ημερών. Και τους φανερούς ή κρυφούς παίκτες. Και ό,τι μπορεί να αποκτήσει, ακόμη και αθέμιτα ωφελήματα. Παίζοντας βέβαια πάντοτε σε βάρος της αλήθειας. Το πρόβλημα, όμως, για τον τόπο και το λαό μας δεν είναι ο συγκεκριμένος. Η Ελλάδα σήμερα ταπεινώνεται. Ταπεινώνεται και στα Ιεροσόλυμα. Κάποιοι δικαιολογημένα και κάποιοι προσχηματικά φωνάζουν στους δρόμους «έξω οι’Ελληνες κατακτητές». Και κάποιοι τόλμησαν να κατεβάσουν και την ελληνική σημαία. Ταυτόχρονα, σι χιλιάδες και τα εκατομμύρια των ορθόδοξων πιστών γεύονται τα πικρά αισθήματα της ματαίωσης και της αγωνίας χωρίς ελπίδα. Για όλα αυτά και σε όλα αυτά, κανένας δεν προσφέρει και δε διατυπώνει πειστικές απαντήσεις και τεκμηριωμένες προτάσεις. Τα μεγάλα πολιτικά κόμματα καταθέτουν άχρηστες Προτάσεις. Και ορισμένοι μεγαλόσχημοι ιεράρχες μας συναγωνίζονται στο κυριακάτικο κήρυγμά τους, στο ποιος θα εκφωνήσει μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες τον πιο υποκριτικό και ανούσιο λόγο. Όσα διαδραματίζονται αυτές τις μέρες μοιάζουν και Θυμίζουν περιοδεύον θεατρικό μπουλούκι. Που παίζει με κακόγουστο σκηνικό.

Share |
 
papa
Ανοίξτε την Βουλή! Επιτρέπεται σύγχυση στα εθνικά θέματα; ¨Πορεία στην Ομίχλη της Κρίσης¨

 

 

Το ότι δεν φταίνε τα θύματα είναι, περίπου, βέβαιο. Τα περισσόÏ

Το non paper της αμερικανικής πρεσβείας και η τουρκική επιχειρημα

 

 

Πάρα πολύς κόσμος παραβρέθηκε στην παρουσίαση του Î

 

«ΔΙΚΗ»

20  χρόνια μετά την παραπομπή του Ανδρέα Παπαν

webdesign by mediapro || content management by fgcms