Χθες το βράδυ, λίγο μετά τα μεσάνυχτα, θα πρέπει να διεξηχθή η ψηφοφορία για τον προϋπολογισμό. Οι αράδες αυτής της στήλης γράφτηκαν και πήγαν στο τυπογραφείο δύο ώρες νωρίτερα. Δεν περιμένουμε εκπλήξεις. Είναι παλιό κοινοβουλευτικό έθιμο να θεωρείται η υπερψήφιση του προϋπολογισμού ως ψήφος εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση που τον συνέταξε. Αντίστοιχα, η ενδεχόμενη καταψήφιση του ισοδυναμεί με αποδοκιμασία της κυβέρνησης. Κάτι τέτοιο, με τις σημερινές συνθήκες, θα οδηγούσε τη χώρα σε εκλογές. Μία προοπτική που σχεδόν όλοι απεύχονται. Σίγουρα η σημερινή κυβέρνηση. Εκλογές αυτή την εποχή θα σήμαιναν γι΄ αυτήν εκλογική πανωλεθρία. Το κυριότερο, όμως, θα σηματοδοτούσαν μία πολιτική ήττα της Ν. Δ. με ιστορικές διαστάσεις.
Ούτε, από την άλλη, η αντιπολίτευση συνολικά προωθεί τη λύση της άμεσης προσφυγής σε εκλογές. Αν κάτι τέτοιο συνέβαινε, οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης έχουν μία μοναδική ευκαιρία. Αντί να περιμένουν την κατάρρευση της σημερινής κυβέρνησης, μπορούν αυτές να επιβάλουν τις εκλογές. Δεν βλέπουν ότι η κυβέρνηση δεν ελέγχει ούτε καν το κτίριο της Δημόσιας Τηλεόρασης και τη λειτουργία της;
Δεν είναι ίσως ευρύτερα γνωστό ότι οι δαπάνες για τα υπουργεία ψηφίζονται χωριστά. Παλιά ψηφίζονταν χωριστά οι δαπάνες για το υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Αυτό επέτρεπε μία πιο πλατιά πολιτική συναίνεση. Το θέμα της εθνικής άμυνας ξεπερνούσε τις κομματικές επιλογές και αντιπαραθέσεις. Αυτό αποδείχτηκε εν μέρει θετικό. Σήμαινε ισχυρή εθνική βούληση για την υπεράσπιση της πατρίδας μας. Κατέληξε, όμως, και αρνητικό. Οι δαπάνες για την άμυνα μετατράπηκαν σε θέμα ταμπού. Δηλαδή, εκτός κοινοβουλευτικού και ουσιαστικού πολιτικού ελέγχου. Μίζες, διαπλοκές, διακίνηση μαύρου χρήματος ανήκουν στην παθογένεια του πολιτικού μας συστήματος και εντοπίστηκαν και στην άμυνα. ¨ Βρόμισε¨ και η άμυνα. Καταψηφίζουμε, λοιπόν ,όλες τις δαπάνες για όλα τα υπουργεία! Καταψηφίζουμε και το κεφάλαιο των εσόδων. Φαντασιώσεις και ψέματα! Μεγάλα ψέματα ως προς τα έσοδα. Με τη σημερινή οικονομική συγκυρία δεν πρόκειται να μαζευτούν τα έσοδα που γράψανε στον προϋπολογισμό. Ο δείκτης, μάλιστα, αύξησης τους είναι δείκτης εμπαιγμού. Καταψηφίζουμε τις δαπάνες για την υγεία! Δεν διασφαλίζουν οποιαδήποτε προοπτική διάσωσης του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Καταψηφίζουμε το Πρόγραμμα Δημόσιων Επενδύσεων!
Όχι μόνο για τα μικρά και μεγάλα ψέματά του. Τον αποδοκιμάζουμε μόνο και μόνο γιατί προβλέπεται μείωση των δαπανών για την ανάπτυξη της χώρας.
Με σκέψη και περίσκεψη θα σταθούμε στον προϋπολογισμό του υπουργείου Παιδείας. Είναι λίγα αυτά που προβλέπονται για τη χρηματοδότηση της εκπαίδευσης. Οτιδήποτε κάτω από το 5% του εθνικού προϊόντος σηματοδοτεί παραίτηση από το μέλλον του έθνους και του λαού μας. Είναι λίγα αυτά που προβλέπονται, αλλά όσα και αν είναι τα θεωρούμε αναγκαία για τη μελλοντική πορεία μας. Δεν είναι αρκετά. Θέλουμε και άλλα λεφτά για την παιδεία. Κι αυτό πρέπει να είναι το διεκδικητικό πλαίσιο όλων των αγώνων. Όχι μόνο της σχολικής και ακαδημαϊκής κοινότητας. Το σύνολο του λαού μας πρέπει να παλέψει γι΄ αυτό.
Η παιδεία είναι εθνική υπόθεση. Κάποτε πρέπει να συνεννοηθούμε μεταξύ μας.
Να την καταστήσουμε πρώτο κεφάλαιο μίας νέας εθνικής συνεννόησης. Ενός νέου κοινωνικού συμβολαίου. Πρέπει να παρθούν πολλές πρωτοβουλίες στο χώρο της παιδείας. Όχι για να σβήσουμε, δήθεν, τις φωτιές που βάζουν οι κουκουλοφόροι. Αυτούς δεν τους αφορούν τα εθνικά μας ζητήματα. Και δε χρειαζόμαστε μόνο πιο πολλά λεφτά. Χρειαζόμαστε ρήσεις στο χώρο της εκπαίδευσης. Ανατροπές σε πολλές από τις παγιωμένες αντιλήψεις μας. Χάσαμε πολύτιμο χρόνο με ανόητες και περιττές κουβέντες γύρω από τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Οι εκπαιδευτικοί μας πρέπει να πάρουν καινούργιους ρόλους. Να ανακτήσουν και κάποιους από το παρελθόν. Να φέρουμε την ιδεολογία πίσω στα σχολεία μας. Ένας χοντροκομμένος σουσουδισμός. Και ένας παρωχημένος επαρχιωτισμός στέρησε τα σχολεία μας από ιδέες και ιδεολογίες. Καταψηφίζουμε, λοιπόν, όλα τα κεφάλαια του προϋπολογισμού. Για όλους τους παραπάνω λόγους. Και για ένα σωρό άλλους. Και υπερψηφίζουμε τις δαπάνες για την εθνική παιδεία.
Γιατί αυτή είναι το πρώτο εθνικό θέμα. Και γιατί απ΄ αυτήν εξαρτάται η ανάπτυξη της χώρας και η βιωσιμότητα της κρατικής μας υπόστασης. Κατά κύριο λόγο. Αν όχι αποκλειστικά.
|