|
Τον Γ. Βουλγαράκη δεν τον πιστεύουνε. Ούτε οι δικοί του. Κι αυτά που έχουν βρεθεί μέχρι σήμερα είναι λίγα. Μη φανταστείτε τίποτα βαθιές και αποκαλυπτικές έρευνες. Κάποιοι σκέφτηκαν και έτρεξαν στα υποθηκοφυλακεία. Και πρόχειρα και βιαστικά άνοιξαν τα βιβλία. Τα προσιτά σε όλους, από το νόμο. Αληθινές έρευνες για αυτόν τον αλαζονικό πολιτικό της Νέας Δημοκρατίας δεν έχουν επιχειρηθεί. Τώρα, μόλις, αρχίζουν να διαβάζουν τις δηλώσεις του για το ¨ πόθεν έσχες¨ . Και τι κρύβεται πίσω από αυτές.
Ελπίζουμε, μια που ο στόχος το επιτρέπει και το επιβάλει, να υποχρεωθεί να δώσει όλα τα ονόματα που κρύβονται πίσω από τις ¨ εξωχώριες¨ (off shore) εταιρείες, που έχει συναλλαχθεί. Και όλα τα στοιχεία για το διαμέρισμα- φιλέτο, που αγόρασε στο κέντρο της Αθήνας από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος στην αντικειμενική αξία. Κι ας αφήσει τους λεονταρισμούς η Εθνική Τράπεζα. Να δώσει και να δώσουν όλα τα έγγραφα. Όλες τις εισηγήσεις. Όλα τα υπηρεσιακά σημειώματα. Και μετά … ας απολογηθούν!
Ο Γ. Βουλγαράκης, ο ίδιος, ποτέ δεν θα πει ολόκληρη την αλήθεια. Διότι προφανώς θα εκθέσει κι άλλους. Του ίδιου με αυτόν μεγέθους. Όπως φυσικά αυτά διαμορφώθηκαν τα τελευταία χρόνια μέσα από στρεβλές διαδικασίες. Ελπίζει στην αλληλεγγύη της παράταξής του. Η οποία εγγυάται την ασφάλεια του. Αν όχι και την πολιτική επιβίωσή του.
Το πρόβλημα, όμως, δεν είναι ο Γ. Βουλγαράκης. Και ο κάθε ¨ Βουλγαράκης¨ . Γιατί υπάρχουν πολλοί. Ίσως, λιγότερο αλαζονικοί. Αλλά περισσότερο αδίστακτοι. Και ενδεχομένως πιο αποτελεσματικοί στα μέτρα της προσωπικής τους προστασίας και αυτοπροστασίας. ¨ Βουλγαράκηδες ¨ υπάρχουν παντού. Το ΠΑΣΟΚ τιμωρήθηκε, εδώ και πέντε χρόνια, για τους δικούς του αμαρτωλούς. Κι ο λαός περιμένει τις πειστικές προτάσεις ότι το ΠΑΣΟΚ είναι έτοιμο να κυβερνήσει. Χωρίς ¨ Βουλγαράκηδες ¨ . Με κοινωνική δικαιοσύνη. Με αλληλεγγύη στους αδύναμους και μη έχοντες. Με προκοπή για όλους μας.
Οι χθεσινές δημοσκοπήσεις αυτά αποκαλύπτουν. Η κυβέρνηση βρίσκεται σε φάση κάθετης και ελεύθερης πτώσης. Ο λαός μετάνιωσε για ότι και όποιον ψήφισε. Αν σήμερα γινόντουσαν εκλογές, η Βουλή που θα προέκυπτε δε θα έμοιαζε καθόλου με τη σημερινή Βουλή.
Ο λαός μας, με τα τόσα και τόσα, είναι θυμωμένος. Δε θλίβεται γιατί οι κυβερνώντες ενδεχομένως ατύχησαν ή αποδείχθηκαν ανίκανοι. Ο λαός μας θυμώνει γιατί τον εξαπάτησαν. Τον παραπλάνησαν με τα γραφικά, πια, ¨ σεμνά και ταπεινά ¨ , που δεν τηρήθηκαν. Τον παραπλάνησαν και τον εξαπάτησαν με προγραμματικές, δήθεν, δεσμεύσεις, που στηρίχθηκαν σε διπλά βιβλία. Τα πρώτα τα είχαν γράψει για εμάς, το λαό. Τα δεύτερα μας τα κράτησαν κρυφά, για να τα μοιράζονται μεταξύ τους. Και με ξένες υπηρεσίες.
Ποτέ, όμως, ο λαός δεν πρέπει να παίρνει τις οριστικές αποφάσεις του κάτω από το κράτος της οργής. Αυτό υπαινίσσεται με τις απαντήσεις που έδωσε ο ίδιος ο λαός στις εντελώς πρόσφατες δημοσκοπήσεις. Εγκαταλείπει τη Νέα Δημοκρατία. Μαζικά. Αλλά δεν προσέρχεται στο ΠΑΣΟΚ. Κι ούτε ¨ φλερτάρει ¨ σοβαρά με το ΣΥΡΙΖΑ. Τουλάχιστον μέχρι στιγμής.
Ο λαός θέλει να ελπίζει. Σε όλα τα στάδια της δημόσιας ζωής. Στην οικονομία. Στην παιδεία. Στην υγεία. Στο περιβάλλον. Στα εκκρεμή μεγάλα εθνικά ζητήματα. Στην ποιότητα και την καθαρότητα των θεσμών. Και τις ελπίδες του θέλει να στηρίζει σε πρόσωπα και συγκροτημένες ιδέες. Και όχι σε διαφημιστικές ατάκες. Κι ούτε σε γιουρούσια αρπαγής της εξουσίας.
|
