Είχε ενδιαφέρον η προχθεσινή ομιλία του Ευκλείδη Τσακαλώτου στο Παρίσι. Τουλάχιστον, όπως μεταφέρθηκε από τα δημοσιεύματα. Λίγοι συμπολίτες μας θα είχαν τη δυνατότητα να την παρακολουθήσουν από κοντά, στην αίθουσα εκδηλώσεων του School of International Affairs.

Αναγνώρισε δύο σφάλματα του πρώτου εξαμήνου της διακυβέρνησης Τσίπρα. Κατά τον ίδιο σημαντικά. Πρώτον, επεδίωξαν μια καλύτερη συμφωνία για το χρέος, αλλά ηττήθηκαν. Θεωρούσαν το Grexit ως μέσο άσκησης πίεσης, «αλλά ήταν αυτό που ήθελαν οι Γερμανοί». Αυτό το τελευταίο, το χαρακτήρισε ως το «μεγαλύτερο λάθος μας». Και δεύτερον, υπερεκτίμησαν τις δυνατότητες τους για πάταξη της φοροδιαφυγής.

Δύο ήταν τα χαρακτηριστικά της παρέμβασής του. Ήταν απολογητικός. Για μια περίοδο, που δεν ήταν Υπουργός Οικονομικών. Και ταυτόχρονα είχε στοιχεία «αρχηγικής» διεκδίκησης. Ας δούμε πίσω από τις γραμμές.

Πρώτον. Ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει παντού και σε κάθε επίπεδο. Φυλλοροεί. Κάθε ημέρα αποδυναμώνεται στην ίδια την κοινωνία, ακόμα και στους πλέον θερμούς υποστηρικτές του. Και ο Τσίπρας έχει ξεφτίσει. Από καιρό έχει πάψει να είναι το «βαρύ» χαρτί του ΣΥΡΙΖΑ. Μετεξελίσσεται σε βαρίδι. Η Συμφωνία των Πρεσπών και η τραγωδία στο Μάτι είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου για τον Πρωθυπουργό. Υποβόσκουν η συνειδητή απαξίωση των θεσμών και των λειτουργιών της πολιτείας και η διαρκής εκφύλιση των διαδικασιών.

Δεύτερον. Ο Ευκλείδης ήδη σχεδιάζει την επόμενη ημέρα. Γνωρίζει καλά ότι η ήττα έρχεται. Και ότι θα είναι βαριά. Τα νούμερα δεν βγαίνουν. Όποιο θεώρημα και αν εφαρμοστεί. Δοκιμάζει και δοκιμάζεται. Η σύγκρουση προς το παρόν περιορίζεται εξωτερικά σε αθώα αστεία για το ποιος θα συναντήσει πρώτος την καλλίπυγο και σαφώς ταλαντούχα ηθοποιό Σκάρλετ Γιοχανσον. Εσωτερικά, μορφοποιείται και σχεδιάζεται. Μέχρι το φθινόπωρο ή όποια άλλη εποχή στηθούν οι εθνικές κάλπες. Μετά, θα είναι σκληρή και αδυσώπητη.

Τρίτον. Σε πηγαδάκια βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας χαρακτηριζόταν ως «άχαστος». Έλεγαν ότι κέρδισε τις αναμετρήσεις, ψήφισε σκληρά μέτρα, πέρασε τη Συμφωνία των Πρεσπών, απέπεμψε του ΑΝΕΛ... «είναι αδύνατον να χάσει τις επερχόμενες εκλογές». Κάπου έχουν χαθεί στη μετάφραση. Και αυτό το έχει ήδη κατανοήσει ο Τσακαλώτος. Όχι τόσο ανατρέχοντας στην ομώνυμη ταινία της αγαπημένης του ηθοποιού. Περισσότερο, από ένστικτο πολιτικής επιβίωσης.

Τέταρτον. Καλές οι φιλοδοξίες του Τσακαλώτου, αλλά δεν απαντούν στο βασικό ερώτημα. Πότε θα απολογηθεί ο ίδιος για τη δική του θητεία του στο Υπουργείο Οικονομικών;

Νέα Κρήτη, Άποψη, Παρασκευή, 15.03.2019