Ημέρα της γυναίκας χθες. Παγκόσμια. Καθιερώθηκε πριν περίπου 100 χρόνια. Ως ημέρα μνήμης των αγώνων για τα δικαιώματα των γυναικών. Στην πορεία προστέθηκαν και άλλα νοήματα. Και άλλες ερμηνείες. Και άλλοι συμβολισμοί. Στις χώρες του δυτικού κόσμου τα δικαιώματα έχουν τύποις κατοχυρωθεί. Ουσιαστικά, οι διακρίσεις παραμένουν εμφανείς.Στις υπόλοιπες χώρες τα πράγματα δεν είναι τόσο ρόδινα. Σε κάποιες ακάνθινα.

Η επικαιρότητα των ημερών στρέφει την σκέψη μου σε τρεις γυναίκες.

Στη Μάγδα Φύσσα. Συγκλόνισε στη συνέντευξή της. Μίλησε για το γιο της. «Μου λείπει η πόρτα να ανοίγει, τα βήματά του, το «μάνα», η αγκαλιά του, το σφύριγμά του, το γέλιο του, τα πάντα του, ακόμη και τα νεύρα του». Και για το δολοφόνο του. «Έχουμε δει τον δολοφόνο να χασκογελάει, καμία μεταμέλεια». Έχουν περάσει πεντέμισι χρόνια από τη δολοφονία. Και τέσσερα χρόνια από την έναρξη της δίκης. Βρίσκεται εκεί. Σε δεκάδες συνεδριάσεις. Αντικρίζει κατάματα το Γιώργο Ρουπακιά. Και αναμένει την απονομή της Δικαιοσύνης. Την έκδοση της απόφασης.

Στην Κατερίνα Μ. 32 ετών. Την στραγγάλισε ο σύζυγός της. 36 ετών. Μπροστά στα μάτια των δύο παιδιών τους. 6 και 18 μηνών. Το έγκλημα συγκλόνισε την τοπική κοινωνία της Σητείας. Και όλη την Ελλάδα. Το θύμα εργαζόταν ως συμβασιούχος. Ξέκλεψε λίγες ώρες από την εργασία της για να εμβολιάσει τα δυο μωρά της. Δεν πρόλαβε. Ο εν διαστάσει σύζυγός της καυγάδισε τηλεφωνικά μαζί της. Δεν του αρκούσαν τα λόγια. Έκλεισε βιαστικά το τηλέφωνο και έτρεξε στο σπίτι της. Έσφιξε το λαιμό της μέχρι θανάτου. Και μετά παραδόθηκε. Η δίκαιη  προφυλάκισή του, δεν θα απαλύνει το πόνο των οικείων της. Δε θα παρηγορήσει τα βρέφη της. Ούτε τώρα. Ούτε όταν συνειδητοποιήσουν την απώλεια.

Στη Δήμητρα Τσιαντάκη. Την καθαρίστρια από το Βόλο. Επί χρόνια ασκούσε άψογα τα καθήκοντά της. Οι πάντες έλεγαν τα καλύτερα λόγια για εκείνη. Το ένοχο μυστικό της; Είχε παραποιήσει το ενδεικτικό της Ε΄ δημοτικού. Το είχε κάνει απολυτήριο. Ο ισχυρισμός της ειλικρινής«Είχα δύο παιδιά να μεγαλώσω και έπρεπε να τα μεγαλώσω με αξιοπρέπεια». Καταδικάστηκε σε 15 χρόνια στον πρώτο βαθμό. 10 στο δεύτερο. Έμεινε 23 ημέρες φυλακή. Ήδη η Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου πρότεινε να γίνει δεκτή η αναίρεσή της. Και να κηρυχθεί αθώα. Αναμένει την έκδοση απόφασης.

Τα πράγματα έχουν αλλάξει τον τελευταίο αιώνα. Ίσως, όχι και όλα.

Νέα Κρήτη, Άποψη, Σάββατο 09.03.2019