Ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών δήλωσε, σε τηλεοπτική του συνέντευξη, ότι ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, στο περίφημο Υπουργικό Συμβούλιο της προπερασμένης Τρίτης, κατήγγειλε, ανάμεσα στα άλλα, ότι ο πασίγνωστος Σόρος, ένας από τους μεγαλύτερους τζογαδόρους της παγκόσμιας χρηματιστηριακής αγοράς, παραχώρησε (ή δώρισε) στην Ελληνική Κυβέρνηση πενήντα εκατομμύρια ευρώ για να δωροδοκήσει με τη σειρά της δημοσιογράφους και άλλους παράγοντες των Σκοπίων με έναν και μοναδικό σκοπό τη συμβολή τους στην προώθηση και επιψήφιση της διαβόητης παραλίμνιας Συμφωνίας των Πρεσπών.

Η δήλωση αυτή δεν διαψεύστηκε, ποτέ μέχρι σήμερα, από τον Πρόεδρο του Υπουργικού Συμβουλίου και Πρωθυπουργό της χώρας Αλέξη Τσίπρα. Δεν διαψεύστηκε ούτε και από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο που είναι και μέλος του Υπουργικού Συμβουλίου και παρόντα κατά την διαβόητη εκείνη συνεδρίαση. Δεν διαψεύστηκε ούτε από τον ίδιο τον θορυβώδη Υπουργό Εθνικής Άμυνας. Ούτε καν από τον γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου και εκ του νόμου πρακτικογράφο. Μόλις την περασμένη Πέμπτη εμφανίστηκε, ραδιοφωνικά, ο Υπουργός Υποδομών για να περιοριστεί σε μια δήλωση ότι δεν άκουσε τη σχετική καταγγελία. Άρα, η αρχική δήλωση του Νίκου Κοτζιά είναι ακριβής και αληθής.

Έχουν περάσει τόσες και τόσες μέρες. Το περιεχόμενο της συγκεκριμένης δήλωσης του Νίκου Κοτζιά έχει γίνει αντικείμενο καυτής αντιπαράθεσης και στον ελληνικό Τύπο και ανάμεσα στα κόμματα. Άρα, δεν είναι άγνωστη στην Ελληνική Δικαιοσύνη. Δεν έχουμε πληροφορηθεί καμία πρωτοβουλία των εισαγγελικών αρχών. Ούτε καν της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου. Μη σπεύσει κανείς και ισχυριστεί ότι η δήλωση του Νίκου Κοτζιά αφορά σε ενέργειες και πρωτοβουλίες Υπουργών, οι οποίες κατά το Σύνταγμα χρήζουν προηγούμενες πρωτοβουλίες της Ελληνικής Βουλής. Το «δώρο» των πενήντα εκατομμυρίων ευρώ στη Ελληνική Κυβέρνηση  από τον μέγα τζογαδόρο Σόρο, με τους παραπέρα αθέμιτους στόχους, έχει γίνει αποδεκτό και έχει διανεμηθεί (αν έχει) με τη σύμπραξη υπηρεσιακών και άλλων συνεργατών της Δημόσιας Διοίκησης της χώρας μας. Όλα αυτά συνιστούν κακουργήματα που περιγράφονται με εξαιρετική καθαρότητα στο πρώτο κεφάλαιο του ειδικού μέρους του Ποινικού Κώδικα. Και είναι κακουργήματα. Άλλωστε, όλοι αυτοί οι τελευταίοι υπόκεινται στον ανεξάρτητο ανακριτικό έλεγχο της Ελληνικής Δικαιοσύνης.

Ο Πολάκης διαρκώς εκθέτει την Ελληνική Δικαιοσύνη με τις χυδαίες παρεμβάσεις του. Ακόμη και όταν επιδοκιμάζει επιλεκτικά συγκεκριμένες αποφάσεις συγκεκριμένων δικαστών, που, κατά την κρίση του, εξυπηρετούν την κυβερνητική πολιτική. Οι τελευταίες δηλώσεις του ξεπερνούν τα εσκαμμένα. Συνέπεσαν, μάλιστα, με συναφείς καταγγελίες της Εισαγγελέως Εφετών Ελένης Ράικου, που φωτογράφησε και τον «Ρασπούτιν» της κρεατομηχανής παραγωγής διώξεων πολιτικών αντιπάλων της Κυβέρνησης. Με εξαίρεση τις τελευταίες αιχμηρές δηλώσεις του Γραμματέα της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων Νίκου Σαλάτα, που έκανε λόγο για ολοφάνερη συναλλαγή ανάμεσα στη δικαστική και εκτελεστική εξουσία, η Ηγεσία της Δικαιοσύνης σιώπησε, αν δεν τα ανέχεται.

Ο Νίκος Κοτζιάς αναφέρθηκε στο τελευταίο ταξίδι του Πάνου Καμμένου στις ΗΠΑ. Προσωπικά, δεν πρέπει να μας ενδιαφέρουν οι δηλώσεις του τελευταίου ότι υπάρχει και Plan B για την επίλυση του Σκοπιανού. Ο Πρωθυπουργός έχει το δικαίωμα να ανακατανέμει τις αρμοδιότητες των Υπουργών του και να ορίζει όποιον, κατά την κρίση του, θεωρεί κατάλληλο για τις διαπραγματεύσεις συγκεκριμένου εθνικού ζητήματος. Φυσικά, η άσκηση του συγκεκριμένου δικαιώματός του δεν μπορεί να είναι αυθαίρετη και να μην αντιστοιχεί στα διεθνώς κρατούντα. Ούτε είναι άμοιρη η σχετική απόφαση του Πρωθυπουργού αναζήτησης πολιτικών ευθυνών του ίδιου για τα ζητήματα, που ενδεχομένως έχουν ανακύψει,  και το περιεχόμενο  των αποτελεσμάτων της διαπραγμάτευσης.

Μας ενδιαφέρει, όμως, πιο γενικά η «γενναιόδωρη» και το πολιτικό κουβαρνταλίκι του Υπουργού Εθνικής Άμυνας, που έχει, κατά καιρούς, προσφέρει ως στρατιωτικές βάσεις στις ΗΠΑ, διαδοχικά, τα πιο πολλά νησιά του Αιγαίου. Ο ίδιος, μάλιστα, επιβεβαίωσε την υπόσχεσή του με τη ρητή δήλωση ότι οι βάσεις ήδη λειτουργούν. Ενώ, όλοι γνωρίζουμε ότι μια και μόνη νόμιμη βάση των ΗΠΑ λειτουργεί στην Ελλάδα, αυτή στον κόλπο της Σούδας στην Κρήτη. Με νόμο του 1990. Και οι διευκολύνσεις στην ανάπτυξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων των ΗΠΑ από την Ελλάδα παρέχονται με τον ίδιο νόμο που ανανεώνεται ανά έτος ή διετία. Αλλά όχι αιωνίως!

Το Σύνταγμά μας, το δημοκρατικό Σύνταγμα του 1974, όπως αναθεωρήθηκε το 1986 και το 2001 και τροποποιήθηκε περιορισμένα το 2008, είναι σαφές και πεντακάθαρο. Καμία συμφωνία διαμονής ή και διέλευσης ξένων στρατευμάτων στη χώρα μας δεν είναι δυνατή «χωρίς νόμο που ψηφίζεται με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών». Ούτε μπορεί να ιδρυθεί στρατιωτική βάση, πέραν εκείνης της Σούδας, χωρίς την έγκριση της Βουλής. Μέχρι σήμερα δεν έχει κατατεθεί, ούτε προαναγγελθεί, κάποια σχετική κοινοβουλευτική διαδικασία. Έστω και ενημερωτικού χαρακτήρα. Η Κυβέρνηση και μόνη αρμόδια για να λάβει τη σχετική πρωτοβουλία, λαλίστατη στα ερτζιανά και στις τηλεοπτικές συχνότητες, σιωπά. Ούτε, όμως, και οι πολιτικές δυνάμεις της Αντιπολίτευσης έχουν λάβει καμιά σχετική κοινοβουλευτική πρωτοβουλία.

Σιωπούν ή ανέχονται οι θεσμοί;

Εβδομαδιαίο άρθρο, Πρώτο Θέμα, 27.10.2010