Στα μέσα της εβδομάδας δημοσιεύθηκε απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) με εξαιρετικά σημαντικό περιεχόμενο. Άλλη μια βόμβα με την οποία ανατινάχθηκαν κάποιες ανήθικες πρακτικές από τη μεριά της εκτελεστικής εξουσίας. Έστω και με το δεκανίκι μεταμεσονυκτίων τροπολογιών. Η Ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε ότι η παραγραφή των φορολογικών αξιώσεων της πολιτείας είναι πενταετής. Και οι συνεχείς παρατάσεις παραγραφής είναι αντισυνταγματικές.

Πώς εξήγησαν την απόφασή τους αυτή οι ανώτατοι δικαστές;  Η παραγραφή πρέπει να έχει εύλογη διάρκεια. Η διαδικασία ελέγχου, σήμερα πια, διευκολύνεται μέσω των σύγχρονων ηλεκτρονικών μεθόδων ελέγχου. Πολλά απ' τα δεδομένα, που αφορούν την οικονομική δραστηριότητα των φορολογουμένων κάθε φύσης (όπως το εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, τόκους καταθέσεων κλπ.), εισάγονται στο σύστημα ηλεκτρονικής υποβολής των δηλώσεων φόρου εισοδήματος, χωρίς να χρειάζονται καμιά ενέργεια από τη μεριά των φορολογουμένων.

Διατύπωσαν κι άλλες σκέψεις οι ανώτατοι δικαστές. Η ταχύτητα των εξελίξεων σε όλους τους τομείς επιβάλλει την ταχύτητα εκκαθάρισης των υποχρεώσεων των φορολογουμένων. Έτσι, θα μπορούν να προγραμματίζουν την οικονομική τους δραστηριότητα, να γνωρίζουν τις οφειλές τους έγκαιρα και κατά τακτά και σχετικώς μικρά χρονικά διαστήματα. Διαφορετικά, η συσσώρευση των οφειλών πολλών ετών, εξαιτίας του μη ελέγχου για πολλά χρόνια και της έκδοσης των σχετικών καταλογιστικών πράξεων μετά από καιρό, με ταυτόχρονη αξίωση καταβολής των ποσών του καταλογισμού, σε σύντομο χρονικό διάστημα, μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά οικονομικά προβλήματα σε φυσικά και νομικά πρόσωπα.

Έτσι κατέληξαν οι ανώτατοι δικαστές. Οι συνεχείς παρατάσεις παραγραφής των φορολογικών αξιώσεων αντίκειται στην αρχή της ασφάλειας δικαίου. Που απορρέει και αυτή από την αρχή του κράτους δικαίου. Και η προθεσμία παραγραφής πρέπει να ορίζεται εκ των προτέρων και να είναι επαρκώς προβλέψιμη από τον φορολογούμενο.

Τι δεν κατέγραψαν στην απόφασή τους; Αυτές οι συνεχείς παρατάσεις αποτέλεσαν μηχανισμό και εργαλείο εκβιασμών σε βάρος συμπολιτών μας, μέσα σε μια λαοθάλασσα λαϊκισμού.

Ο πρώτος, που την σχολίασε, ήταν ο Δημήτρης Τζανακόπουλος. Ως κυβερνητικός εκπρόσωπος. Άρα εκφράζει και δεσμεύει απευθείας τον ίδιο τον πρωθυπουργό! «Πολλές φορές το Συμβούλιο της Επικρατείας, όταν καλείται να σταθμίσει τον περιορισμό πιθανών ατομικών δικαιωμάτων με την εξυπηρέτηση του 'δημόσιου συμφέροντος', έχει επιχειρηματολογήσει ότι το «δημόσιο συμφέρον» κρίνεται πιο σημαντικό. Σ' αυτήν την περίπτωση δεν προχώρησε σε μια τέτοια στάθμιση».

Τί μας είπε; Με απλά λόγια. Η Ολομέλεια του ΣτΕ «δεν προχώρησε και δεν προέκρινε, ως πιο σημαντικό, την εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος αλλά τα ατομικά δικαιώματα και συμφέροντα»!

Προφανώς και δεν κατάλαβε την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου. Το Δικαστήριο δεν έκανε καμία τέτοια στάθμιση, όπως τη φαντάζεται ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Το Δικαστήριο υπερασπίστηκε το Κράτος Δικαίου! Όπως θεμελιώνεται στο Σύνταγμα. Και δεν χαρίστηκε σε κανέναν εγκληματία ή φοροφυγά! Το Δικαστήριο εφάρμοσε, με συνέπεια, την προηγούμενη νομολογία του. Σύμφωνη και συμβατή με τη νομολογία όλων των ανώτατων Δικαστηρίων όλης της πολιτισμένης Ευρώπης.

Τη σκυτάλη, φυσικά, της δήλωσης του κ. Τζανακόπουλου την πήρε ο γνωστός μας Παύλος. Ο Πολάκης.  Έγραψε και... ποίημα! Του επιπέδου του! Για την ίδια δικαστική απόφαση.  Επιλέγω ένα στίχο του. Όχι τον πιο χυδαίο. «Αυτή ΔΕΝ είναι δικαιοσύνη και μάλιστα τυφλή. Είναι η προστασία του κάθε νταβατζή».

Φυσικά η Ένωση Δικαστών του ΣτΕ αντέδρασε. Και του επιφύλαξαν ένα βαρύ χαρακτηρισμό. Είναι και «αστοιχείωτος»! Εκτός από χυδαίος, που προσθέτουμε εμείς. Το πράγμα θα είχε την αξία που του πρέπει. Μόλις προχθές, λίγο πριν κλείσει η εβδομάδα αυτή, ο Αλέξης, απευθυνόμενος στους εργαζόμενους του Υπουργείου Υγείας και καταχειροκροτούμενος, από τη μια επικύρωσε τα λεγόμενα και φληναφήματα του εκπροσώπου του και από την άλλη τον υπερέβη. Έταξε 9500 προσλήψεις, 5000 περισσότερες από την τελευταία του επίσκεψη στο ίδιο υπουργείο (που ουδέποτε πραγματοποιήθηκαν) και επαίνεσε για τις χυδαιολογίες του τον αναπληρωτή υπουργό του: Το Συμβούλιο της Επικρατείας είναι θεσμικό εμπόδιο. Μας στήνει τέτοια εμπόδια. Εμείς θα τα ξεπερνάμε.

Είναι πεντακάθαρο. Απέτυχαν στο σχέδιο άλωσης της Δικαιοσύνης. Κάπου κατάφεραν να στήσουν μια παράγκα από ελάχιστους εισαγγελείς.

Από το 1982 με το έγκλημα της εσχάτης προδοσίας προστατεύονται οι θεμελιώδεις αρχές και οι θεσμοί του πολιτεύματος. Η αρχή της διάκρισης των εξουσιών και της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης.

Βρίζουν! Δεν ντρέπονται; Και δεν σκέπτονται, πως, αν επιμείνουν, υπάρχει και το έγκλημα της «εσχάτης προδοσίας»; Κάποτε θα φύγουν...

Αντώνης Ν. Βγόντζας

Εβδομαδιαίο άρθρο, 01.07.2017