Η παπαρολογία έχει φτάσει στα ακραία όριά της. Κάθε μέρα έχει και το δικό της καβγά. Πάνω σε ασήμαντα θέματα. Ή, πάνω σε θέματα σημαντικά με άσχετους και ασχετοσύνες. Όλοι επιχειρούν να συλλέξουν ψήφους από όλους. Όλα στα σφάζουν! Όλα τα μαχαιρώνουν! Με ξεδιάντροπη άνεση.

Όλοι έχουν δώσει τα ρέστα τους στα ζήτημα της ανάπτυξης. Κάποιοι σοβαροφανείς προτείνουν να αλλάξουμε το παραγωγικό μοντέλο της χώρας. Τι εννοούν; Δε μας το αποκαλύπτουν. Επτασφράγιστο μυστικό. Βέβαια μπορούμε να ανιχνεύσουμε κάποιες ενδείξεις.

Ένας, αρμόδιος δήθεν για τη ναυτιλία, υποσχέθηκε την ίδρυση μιας κρατικής ακτοπλοϊκής εταιρείας. Ακολουθώντας τη σκέψη του διερωτώμαι : Γιατί να μην κρατικοποιήσουμε και τις βάρκες;

Άλλος, αρμόδιος για τον τουρισμό, πρότεινε την κατάργηση με νόμο των συμβάσεων αρκετών ξενοδοχείων και τουριστικών γραφείων με all inclusive. Ποτέ δεν ενθαρρύνω αυτές τις μορφές συμβάσεων προσέλκυσης τουριστών. Πάλι, όμως, διερωτώμαι: Πώς μπορείς να απαγορεύσεις μια συγκεκριμένη μορφή συναλλαγής, που την αξιοποιούν σχεδόν όλες οι χώρες που ζουν από τον τουρισμό;

Άλλος, πάλι, πρότεινε να κρατικοποιηθούν οι τράπεζες. Πέρα από τις εξόφθαλμες νομικές δυσκολίες διερωτώμαι: Μήπως θέλουμε να γκρεμίσουμε το τραπεζικό σύστημα;

Το πιο τραγικό; Και ο Σαμαράς και ο Τσίπρας υποσχέθηκαν στους 60. 000 συμπολίτες μας που είχαν δανειστεί σε ελβετικά φράγκα ότι θα τους αποζημιώσουμε. Προσωπικά, πολύ λυπάμαι για την όντως τραγική θέση των συγκεκριμένων συμπολιτών μας. Μήπως, όμως, θα έπρεπε να βρούμε μια άλλη λύση; Και όχι αυτή που θα μετακυληθεί στους ώμους των φορολογουμένων; Και να μην ξεχάσω την υπόσχεση των 300. 000 νέων θέσεων εργασίας. Οι υπόλοιποι 1.200.000 άνεργοι τι θα γίνουν;

Μήπως μας εμπαίζουν;

Νέα Κρήτη, τα Καθημερινά, Δευτέρα 19.1.2015