Διάβασα σε μια εφημερίδα,  που νιώθω παραδοσιακά μια αδυναμία, το άρθρο ενός οικονομολόγου, που είναι ανώτερο στέλεχος ενός σημαντικού πολιτικού οργανισμού. "Brics και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική ". Η λέξη  Brics είναι τα αρχικά πέντε κρατών: της Βραζιλίας, της Ρωσίας, της Ινδίας, της Κίνας και της Νότιας Αφρικής.

Ανάμεσα στα άλλα, ο αρθρογράφος μας ενθαρρύνει να αμφισβητήσουμε την πληρωμή των τοκοχρεολυσίων. Έχει δύο βασικά επιχειρήματα: Το πρώτο  οι «αγορές» δεν ελέγχονται από κάποιο ενιαίο κέντρο και λειτουργούν ανταγωνιστικά. Δεύτερον , οι «αγορές» έχουν ασθενική μνήμη. Και φυσικά μας συνιστά να μιμηθούμε την Αργεντινή!

Όσο πλησιάζουν οι εκλογές , τόσο περισσότερο θα ακούγονται πράγματα, που δεν είναι καθόλου λογικά. Ούτε φρόνιμα. Άρα, πρέπει να μιλήσω.

Η χώρα μας δεν βρίσκεται κάτω από τις ίδιες συνθήκες που βρέθηκε η Αργεντινή. Η Αργεντινή είναι μία πολύ πλούσια χώρα, που παράγει. Έχει πρώτες ύλες. Τεράστιο ορυκτό πλούτο. Και δεν είναι μέλος μιας οργανωμένης ασφυκτικά περιφερειακής ένωσης, όπως εμείς στην Ευρώπη. Και τι κέρδισε μέχρι σήμερα η Αργεντινή ; Μόνο θυσίες και λεηλασίες.

Δεν μας ενδιαφέρει, αν οι «αγορές» έχουν ασθενική μνήμη. Που δεν ... έχουν. Εμείς, μέχρι σήμερα ,δανειζόμαστε κυρίως από  κράτη. Εκείνα δανείζονται με επιτόκιο 5 - 6 % και, ακολούθως εκείνα μας δανείζουν με επιτόκιο ένα κλάσμα μίας εκατοστιαίας μονάδας.

Μπορεί κάποιος να ισχυριστεί - όχι πολύ πειστικά- ότι οι «αγορές» έχουν ασθενή μνήμη. Σε καμιά, όμως ,περίπτωση δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι οι φορολογούμενοι των λαών της Ευρώπης έχουν και αυτοί ασθενική μνήμη. Ειδικά όταν καλούνται να πληρώσουν για εμάς.

Νέα Κρήτη, τα Καθημερινά, Σάββατο 3.1.2015