Το τοπίο έχει αρχίσει να καθαρίζει. Όχι στο τι θα γίνει. Αυτό παραμένει ακόμα θολό. Όσο το τι λέγεται, το τι κραυγάζουν και το τι επιδιώκουν. Όλοι οι πρωταγωνιστές. Ακόμα και οι δευτεραγωνιστές.

Το τοπίο είναι καθαρό ως προς τι επιδιώκει η κάθε πλευρά. Η κυβέρνηση αναμφισβήτητα επιδιώκει την παράταση της ζωής της. Η αντιπολίτευση επιδιώκει την ανατροπή. Και οι ξένοι, εταίροι, συνεταίροι και διεθνείς οργανισμοί, ψάχνουν ένα φερέγγυο συνομιλητή για τα πράγματα  της Ελλάδας.

Την Ευρώπη την ενδιαφέρει να αποφύγει οποιουσδήποτε κραδασμούς στο νόμισμά της από τις περιπέτειες και τις αδυναμίες της Ελλάδας. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ψάχνει να εγκαταστήσει ρόλο μέσα στην Ευρώπη.  Δεν πολυεμπιστεύεται την Ευρώπη και τα όργανά της. Και οπωσδήποτε θέλει να προωθήσει τα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς και των ανερχόμενων οικονομιών. Η Ευρώπη, οι ανερχόμενες οικονομίες και οι ΗΠΑ είναι οι πιο σημαντικοί εταίροι  του ΔΝΤ.

Το γιατί επιδιώκει η κυβέρνηση την παράταση ζωής της είναι λογικό από τη φύση του και δε χρειάζεται παραπέρα εξηγήσεις. Το γιατί η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και χιλιάδες από τα στελέχη της επιθυμούν διακαώς την ανατροπή αυτής της κυβέρνησης θέλει πολλές ερμηνείες και εξηγήσεις. Ένας ολόκληρος κόσμος δεν είχε ποτέ γευθεί τα αγαθά της εξουσίας. Όλα αυτά είναι θεμιτά. Σχεδόν παραδεκτά. Έτσι είναι η δημοκρατία. Μία σύνθεση αντιθέτων ή και συγκρουόμενων συμφερόντων. Μόνο που αυτή τη φορά αυτές οι αντιθέσεις και αυτές οι συγκρούσεις μπορεί να αποδειχθούν μοιραίες. Και μαζί με αυτούς και εμείς μοιραίοι.

Αν αυτό το θέλουμε, το δικαιούμαστε. Αν αυτό δεν το έχουμε αποφασίσει, για μας και τις επόμενες γενιές, δεν το δικαιούμαστε.

Νέα Κρήτη, τα Καθημερινά, Σάββατο 13.12.2014