Οι μεν κατηγορούν τους δε. Οι δε τους μεν. Και πάει λέγοντας. Το ανατριχιαστικό έγκλημα κατάρριψης του αεροσκάφους των Μαλαισιανών Αερογραμμών με τους 298 επιβάτες δεν επέτρεψε σε κανέναν να σταθεί με ανυπόκριτο σεβασμό μπροστά σε ό,τι απόμεινε από τα 298 αθώα θύματα.

Έτσι συμβαίνει. Έτσι συνέβαινε. Και θα συμβαίνει. Όσο ο φανατισμός χωρίζει λαούς και κράτη. Όσο απουσιάζει η δικαιοσύνη από τη διεθνή κοινότητα. Όσο επιλύονται οι διεθνείς διαφορές με χτυπήματα κάτω από το τραπέζι.

Προσωπικά δεν έχω την ικανότητα, τις γνώσεις και τις πληροφορίες για να καταλήξω σε μια κρίση αντικειμενική, για το ποιος φταίει. Πάντως τα πιο πολλά στοιχεία οδηγούν στη σκέψη ότι οι πιο πολλές υπόνοιες βαρύνουν τους ουκρανούς αντάρτες. Επαναλαμβάνω, περιμένω με πνευματική υπομονή να διαβάσω πορίσματα με στοιχεία που είναι δεκτικά απόδειξης και ανταπόδειξης.

Ούτε οι Η.Π.Α. διαθέτουν τεκμήρια εντιμότητας σε παρόμοια ζητήματα. Ούτε και η Ρωσία. Τα τελευταία χρόνια έχουν πληθύνει τα παραδείγματα και οι συμπεριφορές και από τις δύο μεγάλες δυνάμεις που τις στερεί από οποιοδήποτε ένδυμα συνέπειας και ειλικρίνειας. Ψεύδονται κατά σειρά. Και συστηματικά.

Δεν είναι, λοιπόν, υπόθεσή τους η αποκάλυψη όλων των στοιχείων και η τεκμηρίωση των όποιων συμπερασμάτων. Είναι υπόθεση του Ο.Η.Ε.. Έχει, αυτή η ανώτατη αρχή στον πλανήτη μας, δικαιοδοσία και αρμοδιότητα να επιχειρήσει τη διαμόρφωση συνθηκών ειρήνης σε ολόκληρη την περιοχή.

Προϋπόθεση της ειρήνης είναι η αποκάλυψη της αλήθειας. Και όσοι φταίνε θα πρέπει να υποστούν τη δοκιμασία μιας διεθνούς δίκης. Και την πιο αυστηρή τιμωρία. Και οι φυσικοί αυτουργοί και οι ηθικοί αυτουργοί.

Αυτό το έγκλημα δεν πρέπει να ξεχαστεί.

Νέα Κρήτη, τα Καθημερινά, Τρίτη 22.7.2014