Δεν έχω μάθει να κρύβω τα λόγια μου. Μολονότι δεν χρησιμοποιώ τον υβριστικό λόγο. Μπορείς να διατυπώσεις μία θέση, χωρίς αναπόφευκτα να διατυπώνεις περιφρόνηση γι' αυτόν που στέκεται απέναντί σου. Στη ζωή μου έχω μάθει να υπερασπίζομαι θέσεις. Και πρόσωπα. Χωρίς να απαξιώνω τον κατήγορο. Εκτός αν ο κατήγορος δημιουργεί θεσμικούς κινδύνους, πιο πέρα και πιο μεγάλους από το ίδιο περιεχόμενο της κατηγορίας. Το προηγούμενο Σάββατο διατύπωσα τρεις θέσεις για ένα ζήτημα, για το οποίο κυριαρχεί, ουσιαστικά, μια σιωπή.

Σήμερα θέλω να ασχοληθώ με ένα γεγονός τη περασμένης βδομάδας, που δυστυχώς ο ημερήσιος τύπος δεν βοήθησε καθόλου τους αναγνώστες να το κατανοήσουν. Ποιό είναι αυτό; Η υπόθεση των υποβρυχίων. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι πρόκειται για σκάνδαλο. Η πλειοψηφία της Βουλής δεν συμμερίζεται αυτή την άποψη. Δεν θέλω να πάρω τη μία ή την άλλη θέση. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι η αξιοπιστία της Δικαιοσύνης και η σχέση μεταξύ των θεσμών.

Πριν από μήνες, συγκεκριμένος πολιτικός φορέας ζήτησε να αποφασίσει η Βουλή για τη συγκρότηση εξεταστικής επιτροπής για θέμα των υποβρυχίων. Έγινε η συζήτηση στην ολομέλεια. Και η σχετική πρόταση απορρίφθηκε. Συγκεκριμένη βουλευτής του ίδιου πολιτικού φορέα πήρε τα πρακτικά της Βουλής και τα έστειλε σε συγκεκριμένη Εισαγγελέα. Και εκείνη τα επέστρεψε στη Βουλή υποδεικνύοντας έμμεσα ύποπτους και ένοχους. Και έτσι ενεπλάκησαν πολιτικοί και δικαστές σ' ένα κουβάρι αμοιβαίων δηλώσεων και ύβρεων, που εκθέτουν και τους πολιτικούς και τους δικαστές.

Το Σύνταγμα είναι πεντακάθαρο πάνω σ' αυτό. Δεν επιτρέπεται στους Δικαστές να ερευνήσουν ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες υπουργών. Παρά μόνο μετά από απόφαση της Βουλής.

Νέα Κρήτη, τα Καθημερινά, Τρίτη 24.6.2014