Θέλω να συνεχίσω τις σκέψεις μου για τις εκτιμήσεις μου για το Σύνταγμα και την ενδεχόμενη αναθεώρησή του. θέλω να επιμείνω ότι το Σύνταγμα του 1975 δεν έκλεισε τον κύκλο του.  Οι βασικοί του θεσμοί αντέχουν. Και μπορούν να συνεχίσουν να λειτουργούν και να αποδίδουν θεσμικά.

Δεν αρνιέμαι την ανάγκη παρέμβασης και τροποποίησης του. Όχι όμως και τις θεμελιώδεις διατάξεις του. Ο καταστατικός χάρτης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως καταγράφηκε το 1974, παραμένει ένας από τους πιο σύγχρονους. Βρίσκεται μπροστά από τους αντίστοιχους καταστατικούς χάρτες πολλών άλλων ευρωπαϊκών εθνών.

Πρέπει, αναμφισβήτητα, να ξεκαθαρίσει η σχέση ανάμεσα στην εκτελεστική και τη νομοθετική εξουσία. Πρέπει η Βουλή να παραμείνει αμιγώς νομοθετικό σώμα. Και όχι δεξαμενή υποψήφιων υπουργών. Ή υπουργών εν αναμονή.

Η ενδεχόμενη αναθεώρηση του Συντάγματος δεν είναι παίξε γέλασε. Δεν είναι παιχνίδι χρήσιμο για την αφύπνιση του προεκλογικού κλίματος.

Και απαιτεί πολύ μεγάλες πολιτικές και κοινωνικές συναινέσεις.

Αυτές που μας λείπουν τώρα.

Νέα Κρήτη, τα Καθημερινά, Παρασκευή 9.5.2014