Το είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου. Με αφορμή τα πρώτα αποτελέσματα στους δικηγορικούς συλλόγους. Να αξιολογήσω και να εκτιμήσω τη στάση των δικηγόρων της χώρας. Αν δηλαδή μπορούσα να βγάλω πιο γενικά συμπεράσματα. Τώρα πια έχουμε την οριστική εικόνα. Ειδικά μετά τα αποτελέσματα του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας. Όπου τα πολιτικά χαρακτηριστικά είναι πιο καθαρά. Λοιπόν:

Πρώτον: Το δικηγορικό Σώμα είναι ένα από τα πιο συντηρητικά σώματα της χώρας. Γενικά οι νομικοί σε όλο τον κόσμο έχουν μάθει να λειτουργούν με τους κανόνες που θέτει κάθε εξουσία. Δεν αποκλείεται, βέβαια, να έχουμε και εκδηλώσεις τον δικηγόρων που κινούνται στην άλλη άκρη του τόξου. Ας μην ξεχνάμε ότι οι δικηγόροι, οι γιατροί, οι πολιτικοί μηχανικοί και άλλοι ελεύθεροι επαγγελματίες ήταν μπροστάρηδες σε όλους τους εθνικούς, κοινωνικούς και ιδεολογικούς αγώνες.

Δεύτερον: Οι δικηγόροι δεν κινούνται παράλληλα και στην ίδια τροχιά μαζί με τα άλλα κοινωνικά ρεύματα. Δεν είναι αμέτοχοι. Αναπτύσσουν ευαισθησίες. Που δεν είναι πάντοτε και οι κυρίαρχες. Στη βάση τους όμως οι συμπεριφορές τους είναι πολιτικές.

Τρίτον: Η αξιωματική αντιπολίτευση επεδίωξε - και σε αυτόν τον κοινωνικό χώρο- να δώσει το χαρακτήρα δημοψηφίσματος υπέρ των απόψεών της. Ούτε αυτό κατάφερε. Όπως και δεν το κατάφερε σε ένα σωρό άλλους κοινωνικούς χώρους που έχουν στρατηγική σημασία για το σύνολο της πολιτικής τάξης.

Τέταρτον: Πρέπει να παραδεχτούμε ότι η άλλοτε ηγεμονική δύναμη του ΠΑΣΟΚ έχει συρρικνωθεί σημαντικά. Στα όρια της ταπείνωσης. Όμως, αποδεικνύεται ότι ο κοινωνικός χώρος στον οποίο απευθυνόταν αυτός ο πολιτικός φορέας δεν έσβησε. Σε πολλές περιπτώσεις είναι πλειοψηφικός.

Πέμπτον: Ας μη βιάζονται λοιπόν. Ένθεν και ένθεν.

Νέα Κρήτη, τα Καθημερινά, Τετάρτη 5.3.2014