Το πρόβλημα με τη Χρυσή Αυγή και την αντιμετώπισή της έρχεται και ξανάρχεται. Κρατιέται στην επικαιρότητα είτε με τις πρωτοβουλίες της δικαστικής Αρχής, είτε και με συμπεριφορές των ίδιων των χρυσαυγιτών.

Δυστυχώς, δεν υπάρχει σταθερή πυξίδα. Η Δικαιοσύνη ακολουθεί τους δικούς της ρυθμούς. Έτσι πρέπει να είναι. Δεν την απασχολεί η επικαιρότητα. Δεν υποτάσσεται σε αυτήν. Ούτε στις λογικές της. Δεν την ενδιαφέρει η επικαιρότητα. Ούτε σπεύδει να την προκαλέσει.

Από την άλλη, η πολιτική εξουσία και το πολιτικό σύστημα στην πλατιά του έννοια παίζουν χωρίς καθορισμένο στόχο. Χωρίς συγκεκριμένη διαδικασία.

Αυτά συνιστούν γενικώς παρατηρήσεις. Όμως πρέπει να είμαστε έτοιμοι απέναντι στην κοινή γνώμη. Το πρόβλημα της Χρυσής Αυγής είναι καθαρά πολιτικό. Έχει πολιτική ερμηνεία. Και αντιμετωπίζεται κυρίως με πολιτικά μέσα.

Κανένας δε δικαιούται να παρεμποδίσει το έργο της Δικαιοσύνης. Η Δικαιοσύνη πρέπει να ερευνά τις αξιόποινες πράξεις, να τις τεκμηριώνει , και όταν έχει στα χέρια της όλα τα στοιχεία απόδειξης, να δικάζει και να καταδικάζει. Αν έλαβαν χώρα αξιόποινες πράξεις στη συγκέντρωση των χρυσαυγιτών, τότε πρέπει να σπεύσει. Να μη δείξει καμιά ανοχή.

Αυτά είναι αυτονόητα. Δεν μπορώ, όμως, να συγχωρήσω εκείνους που φαντασιώνονται το στήσιμο πρωτοβουλιών πίσω από τις δικαστικές Αρχές. Θέλω να είμαι σαφής. Δεν μπορούμε να αξιώσουμε από την Άρειο Πάγο να πάρει την απόφαση διάλυσης οπουδήποτε κόμματος. Όσο ακραίο και αν είναι. Όσο η βαθύτερη φύση του είναι αντιδημοκρατική.

Οι πατέρες του Συντάγματος το δήλωσαν με σαφήνεια. Οι αξιόποινες πράξεις τιμωρούνται. Τα κόμματα όμως δεν απαγορεύονται.

Το Σύνταγμα δεν είναι ακορντεόν.

Νέα Κρήτη ,τα Καθημερινά, Τρίτη 25.2.2014