Έτσι πρέπει να είναι τα πράγματα. Ματαιώνονται χειρουργεία από την έλλειψη αναγκαίων υλικών χειρουργείου. Και αυτό δε συμβάλλει καθόλου στην προώθηση της δημόσιας υγείας.

Όπως δε μου αρέσουν οι άναρθρες κραυγές, άλλο τόσο δε με ενθουσιάζουν τα μεγάλα λόγια. Το ότι ζήσαμε μια μακρά περίοδο σπατάλης στα πράγματα της υγείας δεν πρέπει να αμφισβητείται. Το ποσοστό του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος που διατίθεται στην υγεία στη χώρα μας βρίσκεται στα πιο ψηλά επίπεδα σε σύγκριση με τις λοιπές ευρωπαϊκές χώρες. Μέχρι την έναρξη της κρίσης. Δαπανούσαμε για το φάρμακο πιο πολλά από ό,τι ο μέσος Ευρωπαίος πολίτης. Και δεν είμαστε και ευχαριστημένοι. Έχουν μετρηθεί και οι αντιδράσεις του μέσου πολίτη της χώρας μας ως προς την υγεία απόλαυση του αγαθού της υγείας. Γκρινιάζουμε. Γκρινιάζουμε πολύ. Έχουμε την εκτίμηση ότι δεν απολαμβάνουμε όσα πληρώνουμε.

Να τραβήξουμε γραμμές, όχι τις κόκκινες  γραμμές των εύκολων μπαλκονιών. Γραμμές ανάμεσα σε αυτό που μπορούμε και σε αυτό που επιδιώκουμε. Δεν ήταν ιδανικές οι συνθήκες προσφοράς των υπηρεσιών υγείας μέχρι την κρίση. Δεν ήταν όμως και οι χειρότερες. Από την κρίση και μετά προσπαθήσαμε να περιορίσουμε τη σπατάλη με αυθαίρετα κουρέματα. Από υπερβολή σε υπερβολή.

Θέλει πολλή δουλειά το νοικοκύρεμα στην υγεία. Θέλει πολύ πείσμα και πολλή επιμονή. Θέλουμε ένα σύγχρονο τρόπο διοίκησης και διαχείρισης των νοσοκομείων μας. Έχουμε πολλά να διδαχτούμε από τα ξένα συστήματα. Προς Θεού, όμως, οι γρήγορες και υποκριτικές αντιγραφές δε μας ωφελούν. Θα τα καταφέρουμε. Αν η πολιτική εξουσία αποδειχτεί ειλικρινής. Αν οι γιατροί μας θελήσουν να δουν τα πράγματα πέρα από τα στενά επαγγελματικά τους συμφέροντα. Και αν ανέβει το επίπεδο της παιδείας μας.

Νέα Κρήτη, τα Καθημερινά, Τετάρτη 29.1.2014