Ο θόρυβος που ξεσηκώθηκε ήταν αναμενόμενος. Ο γνωστός Χριστόδουλος Ξηρός έκανε χρήση της νόμιμης άδειας του από τις φυλακές και εξαφανίστηκε. Ένας εκ πεποιθήσεως τρομοκράτης ελεύθερος. Χωρίς να έχει μετανιώσει. Για κανέναν από τους φόνους που έχει διαπράξει.

Ο θόρυβος έχει μετατραπεί σε θύελλα. Τσουνάμι οι αντιδράσεις. Μήπως είναι τρύπια η έννομη τάξη; Μήπως δεν υπάρχει «κράτος» στην Ελλάδα; Ας βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά.

Ο σωφρονιστικός κώδικας προβλέπει ότι οι κατάδικοι μπορούν να παίρνουν ολιγοήμερη άδεια από τη φυλακή σε μια προσδοκία σταδιακής τους ένταξης στην κοινωνία. Ο νόμος δεν εξαιρεί κανέναν κατάδικο απ' αυτό το δικαίωμα. Ακόμα και αν ο κατάδικος είναι ισοβίτης. Για οποιοδήποτε έγκλημα. Οι άδειες μπορούν να είναι τακτικές. Να είναι έκτακτες. Και εκπαιδευτικές.

Η χορήγηση των αδειών δεν πραγματοποιείται χωρίς κριτήρια και χωρίς διαδικασία. Τις χορηγεί ένα τριμελές συμβούλιο, που αποτελείται από ένα δικαστικό λειτουργό, το διευθυντή της φυλακής και ένα κοινωνικό λειτουργό. Για τους κατάδικους, που έχουν καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη, πρέπει να έχουν εκτίσει πραγματικά οκτώ χρόνια. Και φυσικά το τριμελές συμβούλιο πρέπει να έχει σταθμίσει την προσωπικότητα του κατάδικου. Να μην υπάρχει κίνδυνος φυγής, ούτε κίνδυνος για κακή χρήση της άδειας του.

Αυτά ισχύουν σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Με κάποιες παρεκκλίσεις. Άλλες πιο αυστηρές, άλλες πιο χαλαρές.

Το κακό στη συγκεκριμένη υπόθεση βρίσκεται στο επίπεδο των εντυπώσεων. Τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό. Ειδικά στο τελευταίο. «Η Ελλάδα είναι μια διεφθαρμένη χώρα». «Το Ελληνικό κράτος είναι ανύπαρκτο». Ειδικά με την έναρξη της Ελληνικής προεδρίας.

 

Νέα Κρήτη, τα Καθημερινά, Τετάρτη 8.1.2014