Η θλιβερή ιστορία με τις ελλείψεις εμβολίων για τα παιδιά αναδεικνύει ανάγλυφα το πρόβλημα των τελευταίων ετών στον τομέα της υγείας. Θα δώσω τα βασικά χαρακτηριστικά.

Πρώτον: Ξοδεύουμε για φάρμακα αμύθητα, σχεδόν, ποσά. Παραπάνω από το μέσο όρο των ευρωπαϊκών κρατών. Χωρίς το ισοδύναμο ποιοτικό αποτέλεσμα.

Δεύτερον: Ξοδεύουμε χωρίς προγραμματισμό. Χωρίς εσωτερικές και εξωτερικές αξιολογήσεις. Ξοδεύουμε αγοράζοντας πανάκριβα. Και μέσα στην τελική τιμή πληρώνουμε και το ποσοστό της διαφθοράς. Αν όντως υπάρχει έλλειψη εμβολίων για τα παιδιά, πρέπει να θυμίσουμε στους ιθύνοντες ότι σε κάποιες αποθήκες έχουν πετάξει, από το 2008, εκατομμύρια εμβόλια για την δήθεν αντιμετώπιση μιας επιδημίας που κόστισαν στον φορολογούμενο ελληνικό λαό μερικές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ. Κάναμε πάμπλουτους μερικούς φαρμακέμπορους. Χωρίς λόγο. Χωρίς σκοπό.

Τρίτον: Δεν αμφισβητείται πια πως στο χώρο της υγείας πρέπει να περιορίσουμε τις σπατάλες. Μας το λένε οι ξένοι. Κυρίως εκείνοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το βλέπουμε και εμείς οι ίδιοι. Ουσιαστικά χρειαζόμαστε ένα νοικοκύρεμα. Αυτό δε σημαίνει πως πρέπει, σώνει ντε και καλά, να πάρουμε το μαχαίρι και να κόψουμε τις δαπάνες στα τυφλά. Δεν επιτρέπεται να κάνουμε οικονομίες στα εμβόλια και στα φάρμακα για τα παιδιά. Ούτε περικοπές και τσιγκουνιές στα έξοδα για τους νεφροπαθείς.

Τέταρτον: Το νοικοκύρεμα στο χώρο της υγείας θέλει πάρα πολύ δουλειά. Θέλει έντιμους ανθρώπους. Θέλει έμπειρους ανθρώπους. Και ουσιαστική πολιτική βούληση, που διαχέεται σε όλο το διοικητικό μηχανισμό στο χώρο της υγείας.

Νέα Κρήτη, τα Καθημερινά, Παρασκευή 8.3.2013