¨Η πολιτική είναι μόνο προσφορά¨

 

 

Ερώτηση: Γιατί ξανά υποψήφιος;

Απάντηση: Είναι πρόκληση. Και η κρίση είναι μεγάλη. Στις μεγάλες ιστορικές κρίσεις είσαι σίγουρος ότι η πολιτική είναι μόνο προσφορά.

Ερώτηση: Μιλάνε όλοι για κρίση. Και συχνά εννοούν μόνο οικονομική κρίση.

Απάντηση: Η οικονομική κρίση κάποτε θα ξεπεραστεί. Αυτό που με ανησυχεί είναι η πολιτική κρίση που συνεπάγεται και κοινωνική κρίση και ιδεολογική σύγχυση.

 

Ερώτηση: Πως φτάσαμε σ' αυτή τη κρίση;

Απάντηση: Δυστυχώς το σύνολο σχεδόν των πολιτικών δυνάμεων δεν την περίμενε. Αλοίμονο αν δεχθούμε ή υποψιαστούμε έστω πως κάποιος ή κάποιοι γνώριζαν για την επέλευση της κρίσης. Και όταν έφτασαν στην Ελλάδα τα πρώτα προμηνύματα αυτής της κρίσης όσοι είχαν την  ευθύνη της οικονομικής πολιτικής δραπέτευσαν ή αποδέχθηκαν τη διακριτική αποπομπή τους. Η Ευρώπη πάντως ήξερε. Ήξερε τα πάντα. Από τον Απρίλιο του 2009 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε θέσει την ελληνική οικονομία σε καθεστώς επιτήρησης. Γιατί; Το είπε πεντακάθαρα. Η ελληνική οικονομία  νοσεί. Δεν παράγει. Δανείζεται μόνο. Και κάποια στιγμή δεν θα μπορεί να επιστρέψει τα δανεικά. Τα μετά είναι γνωστά. Για την Ελλάδα δεν φταίει καμία Lehman Brothers. Τα όποια τοξικά δημιουργήθηκαν στην άλλη άκρη του Ατλαντικού έφτασαν και σε μας. Αλλά εμείς στο μεταξύ είχαμε βραχεί με τα λασπόνερα των θαλασσοδανείων μας.

 

Ερώτηση: Ποιοι φταίνε;

Απάντηση: Δεν είναι κακό πράγμα να χρωστάς. Χρωστάνε και  πολλές υγιείς επιχειρήσεις. Και πλούσια κράτη. Χρωστάνε όλα τα κράτη. Η Ιαπωνία χρωστάει δύο φορές το ακαθάριστο εθνικό εισόδημά της. Αλλού βρίσκεται το πρόβλημα. Όχι στο μέγεθος του χρέους. Στην ικανότητα να επιστρέψεις κάποτε τα δανεικά. Στην αξιοπιστία που έχεις και στην βιωσιμότητα που αποδεικνύεις. Φταίνε λοιπόν όλοι όσοι είχαν την ευθύνη της οικονομικής πολιτικής στις χρονιές 2008 - 2009.

 

Ερώτηση: Υποστηρίζετε δηλαδή αποκλειστική ευθύνη της Νέας Δημοκρατίας;

Απάντηση: Όχι με κανέναν τρόπο. Έχουν ευθύνη και οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Έχουν ευθύνη και οι κυβερνήσεις Σημίτη. Άφησαν να κυριαρχήσει στον ελληνικό λαό η εντύπωση ότι μπορεί να τα αποκτήσει όλα τα αγαθά της ευδαιμονίας. Χωρίς μάλιστα να παράγει. Στην τελευταία περίοδο του Σημίτη έκλεισαν μία μεγάλη σειρά μικρομεσαίων παραγωγικών μονάδων. Και δεν υπάρχει πολιτική ευθύνη για τη φούσκα του χρηματιστηρίου;

 

Ερώτηση: Μήπως αντιμετωπίζετε με υπερβολική αυστηρότητα την περίοδο Σημίτη;

Απάντηση: Στον Κώστα Σημίτη χρωστάμε πολλά. Στον Κώστα Σημίτη χρωστάμε την είσοδο μας στο ευρώ. Στον Κώστα Σημίτη χρωστάμε αρκετά από τα μεγάλα έργα. Στον Κώστα Σημίτη χρωστάμε την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Στον Κώστα Σημίτη και την πιο γενναία αποκέντρωση του ελληνικού κράτους. Τον Καποδίστρια.

 

Ερώτηση: Δεν έχει ευθύνη ο Γιώργος Παπανδρέου για την κρίση;

Απάντηση: Έχει την ευθύνη του σωστικού συνεργείου που δεν παρενέβη νωρίτερα. Και μερικές από τις σωστικές ενέργειες άλλες μεν παρέλειψε άλλες δε τις εκτέλεσε με πλημμέλεια. Πάντως τόλμησε.

 

Ερώτηση: Είσαστε Μνημονιακός ή Αντιμνημονιακός;

Απάντηση: Στο πρώτο Μνημόνιο είχα ασκήσει κριτική. Έγκαιρα. Και όχι καθυστερημένα. Από την πρώτη στιγμή είχα αναφερθεί στην κακή διαπραγμάτευσή του. Οι άνθρωποι δεν ήξεραν. Η κύρια κριτική ήταν απλή. Δεν μπορείς να βιάσεις μία κοινωνία χωρίς εσωτερικό διάλογο στην ίδια την χώρα. Ευτυχώς που τα είχα πει προφορικά και γραπτά. Και ούτε άλλα υπέγραφα. Άλλα δήλωνα δημόσια και άλλα έλεγα στους εκλογείς.

 

Άρα δεν μπαίνω στη λογική Μνημόνιο ή Αντιμνημόνιο. Η χώρα μας χρειάζεται χρήματα. Και για να ξοφλήσουμε τα προηγούμενα δανεικά. Και για να χρηματοδοτήσουμε τις τρέχουσες ανάγκες (μισθούς, συντάξεις, σχολεία, νοσοκομεία κ.α.). Το πρώτο Μνημόνιο δεν εφαρμόστηκε. Η πρώτη κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου απέδειξε ότι δεν είχε τη πολιτική δύναμη. Ούτε την ικανότητα να πείσει την ελληνική κοινωνία.

 

Το σωστό για μένα δίλλημα είναι ανάμεσα στην Ευρώπη, το ευρώ και τους κανόνες της ή έξω από αυτήν. Πιθανά με χώρες του Τρίτου Κόσμου.

Ερώτηση: Αυτό μόνο κρίνεται στις ερχόμενες εκλογές;

Απάντηση: Όχι μόνο αυτό. Και τα άλλα διλλήματα έχουν την ίδια ιστορική αξία. Τι είδους ανάπτυξη θέλουμε; Με μεγαλύτερο κράτος; Nα βολέψουμε όλους τους πολιτικούς μας φίλους; Ή περισσότερες ιδιωτικές επενδύσεις ή συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα ; Ή προτείνουμε και θέλουμε;

 

Ερώτηση: Πολύ γενικά μου φαίνονται όλα αυτά.

Απάντηση: Αν μέναμε μόνο σ' αυτό θα είχατε δίκιο. Ανάπτυξη θέλουμε με επενδύσεις στο παραγωγικό και κοινωνικό κράτος αλλά κυρίως με επενδύσεις μικρές και μεγάλες στον ιδιωτικό τομέα. Θέλουμε έργα υποδομής. Και αυτά μόνο με τη σύμπραξη και ιδιωτικού τομέα μπορούν να πραγματοποιηθούν. Θέλουμε επενδύσεις από το κράτος στον τουρισμό. Ειδικά στη διαφήμισή του. Ειδικά σε ένα πλέγμα πρωτοβουλιών που θα επιμηκύνουν την τουριστική περίοδο. Τουριστική περίοδος με τρεις μήνες δεν είναι βιώσιμη. Και επενδύσεις προς την κατεύθυνση της αξιοποίησης της πολιτισμικής μας κληρονομιάς.

Ερώτηση: Για τους αγρότες;

Απάντηση: Όπως ξέρετε υπάρχει μία τάση επιστροφής των νέων επιστημόνων προς την περιφέρεια και προς την ανάληψη αγροτικών δραστηριοτήτων. Υπάρχει ήδη μία καλή μαγιά. Χρειαζόμαστε πιο σύγχρονο και οργανωμένο σε περιφερειακή βάση αγροτικό συνεταιριστικό κίνημα. Και ανάληψη από το κράτος της συνυπευθυνότητας για την ένταξη της παραγωγής κρίσιμων αγροτικών προϊόντων όπως το λάδι, το κρασί σε διεθνή δίκτυα διανομής.

 

Ερώτηση: Όπως γνωρίζουμε δουλεύετε και στην ανώτατη εκπαίδευση. Τα Πανεπιστήμια μας διανύουν και αυτά μία βαθιά κρίση. Ποιος φταίει και τι προτείνετε;

Απάντηση: Για την κρίση στα Πανεπιστήμια η ευθύνη βαρύνει  το σύνολο σχεδόν των πολιτικών δυνάμεων. Το ξεπέρασμα της κρίσης προϋποθέτει δύο όρους. Πρώτον. Μία πλατιά πολιτική συναίνεση. Και δεύτερον. Ένα ουσιαστικό διάλογο ειλικρινή και ανοικτό ανάμεσα στην πολιτική εξουσία και στην ακαδημαϊκή κοινότητα. Εχει και αυτή τις ιδιαιτερότητές της. Με ανησυχεί πάντως ένα περίεργο έλλειμμα στο σύνολο της παιδείας. Πρέπει να μάθουμε όλοι μας ότι οφείλουμε ως εκπαιδευτικοί λειτουργοί και ως νέα γενιά να λογοδοτούμε καθημερινά στην κοινωνία. Και οι δυο μας.

 

Ερώτηση: Θα συγκυβερνήσει τελικά το ΠΑΣΟΚ με τη Νέα Δημοκρατία;

Απάντηση:  Είναι πολύ νωρίς για να συντάσσουμε σενάρια συγκυβέρνησης. Ένα είναι βέβαιο. Κανένα κόμμα δεν έχει την ελάχιστη πιθανότητα να αποκτήσει αυτοδυναμία για τη διακυβέρνηση της χώρας. Και όποιο κόμμα και αν αποκτήσει πρωτιά, θα βρίσκεται πολύ μακριά από την απόλυτη αποδοχή του από το σύνολο του εκλογικού σώματος και δεν υπάρχει περίπτωση να έχει υποστηριχθεί από τέτοιο αριθμό ψήφων που θα του επιτρέπουν είτε να αξιώσει την επανάληψη της εκλογικής αναμέτρησης είτε την επιβολή μέτρων στο πλαίσιο των όποιων αναγκών της κοινωνίας. Η όποια κυβέρνηση πρέπει ανεξάρτητα από των αριθμό των βουλευτών που θα την στηρίξουν να υποστηρίζεται από την απόλυτη πλειοψηφία του ελληνικού λαού.

 

Ερώτηση: Μήπως η επόμενη Βουλή θα έχει τέτοιο κατακερματισμό των πολιτικών δυνάμεων που δεν επιτρέπει τον σχηματισμό κυβέρνησης με καθαρή δεδηλωμένη υποστήριξη της Βουλής;

Απάντηση: Αν πιστέψουμε τις δημοσκοπήσεις που δημοσιεύθηκαν μέχρι την τελευταία επιτρεπόμενη ημέρα τότε αυτό το σενάριο που υπαινίσσεστε είναι παραδεκτό. Σκέφτεστε όμως τις συνέπειες να μην μπορεί να σχηματιστεί κυβέρνηση; Με κάποιες προγραμματικές συγκλήσεις; Ξεχάσαμε τι συνέβη με τις πολυκομματικές κυβερνήσεις του 1932; Μετά από μία τιτάνια τετραετή κυβερνητική θητεία του Ελευθερίου Βενιζέλου; Είναι δυνατόν  να θεωρήσουμε ότι ο ελληνικός λαός ψηφίζει να μην κυβερνηθεί; Να μην υπάρχει εργαλείο επίλυσης των οξύτατων προβλημάτων του; Που θα λύσει τα προβλήματα του ο ελληνικός λαός; Στους δρόμους και στις πλατείες; Στους δρόμους και στις πλατείες διαδηλώνουμε, διαμαρτυρόμαστε και διεκδικούμε λύσεις. Δεν οικοδομούμε την πολιτική εξουσία.

 

Ερώτηση: Αν τα αποτελέσματα των εκλογών δεν είναι τέτοια, όπως τα εκτιμούν τα κομματικά επιτελεία θα υπάρξουν εσωκομματικές κρίσεις και αμφισβητήσεις της ηγεσίας κάθε κόμματος;

 

Απάντηση: Το αποκλείω. Τουλάχιστον για το ΠΑΣΟΚ. Για τους ακόλουθους λόγους. Πρώτον. Είναι πρόσφατη η εκλογή του νέου αρχηγού. Δεύτερον. Από την εκλογή του νέου αρχηγού και μέχρι την ημέρα των εκλογών δεν υπήρξε και δεν θα υπάρχει άλλη πρόταση εξουσίας από εκείνη που διατύπωσε και διατυπώνει ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Τρίτον. Δεν υπάρχει ιδεολογική πλατφόρμα ούτε δέσμη ιδεών και προτάσεων που θα μπορούσε να βρει απήχηση στο πολιτικό και κοινωνικό χώρο του ΠΑΣΟΚ κα της δημοκρατικής παράταξης. Και τέταρτον. Ο Βαγγέλης Βενιζέλος είναι ο πιο ικανός, ο πιο έμπειρος και ο βαθύτερος γνώστης των διαδικασιών επίλυσης των μεγάλων προβλημάτων της χώρας. Έχει όραμα. Και είναι ο μόνος που αυτή τη στιγμή μπορεί να εμπνεύσει τον ελληνικό λαό.

 

Ερώτηση: Ποιον θεωρείτε τον μεγαλύτερο πολιτικό της νεότερης Ελλάδας;

Απάντηση: Τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Αυτός έκανε την Ελλάδα βιώσιμο κράτος.

Ερώτηση: Και πιο ιστορικό πρόσωπο θαυμάζετε από όλη την παγκόσμια ιστορία;

Απάντηση: Τον Σαούλ της Δαμασκού, τον Παύλο, τον Απόστολο των Εθνών.

 

 

Εφημερίδα Πατρίς, Δευτέρα 30.4.2012