Â
Το καλοκαίÏι του 2018 η ΚυβÎÏνηση διÎνειμε non paper. ΣυνηθισμÎνη η Ï€Ïακτική της. Ήθελε να «πανηγυÏίσει» ανεπίσημα την ολοκλήÏωση των διαπÏαγματεÏσεων με τα Σκόπια. Και να δώσει «γÏαμμή». Τι Îλεγε; «Με τη συμφωνία με την ΠΓΔΜ η Ελλάδα παίÏνει πίσω την ιστοÏία της... την οποία είχαν καπηλευθεί παλαιότεÏες κυβεÏνήσεις της γείτονος». Και συνÎχιζε: « Οι γείτονÎÏ‚ μας ήδη Îχουν αλλάξει το όνομα του αεÏοδÏομίου τους, του αυτοκινητοδÏόμου τους και του σταδίου τους. Θα υπάÏξει είτε ανταλλαγή αγαλμάτων με τον Δήμο της Θεσσαλονίκης ή σε πεÏίπτωση που η ανταλλαγή δεν γίνει, η συμφωνία Ï€ÏοβλÎπει πως η γειτονική χώÏα θα τοποθετήσει πλακÎτες σε αγάλματα και μνημεία ώστε να καθίσταται σαφÎÏ‚ ότι αποτελοÏν σÏμβολα του ÎµÎ»Î»Î·Î½Î¹ÎºÎ¿Ï Ï€Î¿Î»Î¹Ï„Î¹ÏƒÎ¼Î¿Ï (Ï€.χ ο ΙππÎας στην πλατεία των Σκοπίων θα Îχει επιγÏαφή πως αναφÎÏεται στην ελληνιστική πεÏίοδο και θα σημειώνεται ότι συμβολίζει τη φιλία Ελλάδας - πΓΔΜ)».
ΑκÏιβώς Ï„Ïιάντα χÏόνια Ï€Ïιν, το καλοκαίÏι του 1988, ο Κώστας ΒαÏώτσος ολοκλήÏωσε το πεÏίφημο γλυπτό του. Τον ΔÏομÎα. Δίχασε την κοινή γνώμη. Και τους ειδικοÏÏ‚. Άλλοι το λάτÏεψαν. Άλλοι πάλι, υποβάθμισαν την αισθητική του αξία. ΑÏχικά, τοποθετήθηκε στην πλατεία Ομονοίας. Εμπόδιζε τις εÏγασίες για την κατασκευή του ΜετÏÏŒ. Λήφθηκε απόφαση για την κατεδάφισή του! Ήταν πιο εÏκολη από τη μεταφοÏά του. Τουλάχιστον, στα μάτια κάποιων. Ευτυχώς, η απόφαση Îμεινε στα χαÏτιά. Τελικά, μεταφÎÏθηκε στην Πλατεία της Μεγάλης του ΓÎνους Σχολής. ΑπÎναντι από το Χίλτον και την Εθνική Πινακοθήκη. Όπου και παÏαμÎνει μÎχÏι σήμεÏα. Στο μÎλλον;
Οι καταγγελίες του γλÏπτη είναι τεκμηÏιωμÎνες. Η ΥπουÏγός Î Î¿Î»Î¹Ï„Î¹ÏƒÎ¼Î¿Ï ÎœÏ…Ïσίνη ΖοÏμπά ζήτησε να συναντηθεί μαζί του. Και του ζήτησε το αδιανόητο. ΑντιγÏάφω επί λÎξει: «τι θα Îλεγες να μεταφÎÏουμε το ΔÏομÎα στα Σκόπια και να μας στείλουν αυτοί Îναν ΜεγαλÎξανδÏο εδώ»; Όχι Îναν οποιονδήποτε «ΜεγαλÎξανδÏο» Του ΓκÏουÎφσκι! ΣÏμβολο του πιο σκληÏÎ¿Ï Î±Î»Ï…Ï„ÏωτισμοÏ. Στο κÎντÏο της Αθήνας!
Δεν χÏειάζεται πολλή σκÎψη για να αντιληφθοÏμε το μÎγεθος της διολίσθησης της κυβÎÏνησης. Αυτό που συμβαίνει είναι Ï€ÏωτοφανÎÏ‚ για την πατÏίδα μας. Και οι κίνδυνοι μετουσιώνονται σε ευθεία βλάβη και Ï€Ïοσβολή. Ο ΑλÎξης και οι συν αυτώ δεν Îχουν οÏτε ÏŒÏιο, οÏτε οÏίζοντα. ΔιαÏκώς, με κάθε Ï„Ïόπο και μÎσο, Ï€Ïοσβάλλουν κάθε Îννοια και διάσταση της δημοκÏατικής πολιτείας και της θεσμικής λειτουÏγίας της.
Δεν αÏγεί ο καιÏός που αυτοί - και μόνο αυτοί - θα φÎÏουν την ιδιότητα του γλυπτοÏ, που θÎλουν να «ανταλλάξουν». Όπου φÏγει, φÏγει!
ÎÎα ΚÏήτη, Άποψη, ΤετάÏτη, 13.03.2019
Â
Â
Â
|