|
Îα αφήσουμε στην άκÏη τα μεγάλα ζητήματα της οικονομίας. Μας αναστατώνουν. ΑγωνιοÏμε γι’ αυτά. Όχι τόσο γιατί η χώÏα και η οικονομία Îχουν τεθεί υπό καθεστώς ευÏωπαϊκής κηδεμονίας. Έχουμε μπει στην ΕυÏώπη με τη θÎληση μας. Με την απόφαση όλων, σχεδόν των υπαÏκτών ιστοÏικά κομμάτων. Απολαμβάνουμε την Ï€Ïαγματικότητα (θεσμική και ουσιαστική) της ΕνωμÎνης ΕυÏώπης. Έχουμε δικαιώματα και υποχÏεώσεις μÎσα σ’ όλα τα ÏŒÏγανα της ΕυÏωπαϊκής Ένωσης. Και αποδεχόμαστε κάθε Îκφανση της δικαιοδοσίας τους. Είτε μας αÏÎσει σήμεÏα και δεν μας αÏÎσει αÏÏιο. Κι αυτό δεν Îχει κανÎνας μας το δικαίωμα να το εÏμηνεÏσει σαν δήθεν πεÏιοÏισμό της εθνικής μας κυÏιαÏχίας.
Η κηδεμονία απ’ τις Î’ÏυξÎλλες μας αναστατώνει σήμεÏα. Γιατί αÏÏιο θα μας πονÎσει. Τα μÎÏ„Ïα λιτότητας δεν θα’ χουν Ï€ÏοηγοÏμενο. Ο πεÏιοÏισμός των δημόσιων επενδÏσεων θα εντείνει την πιο γενική τάση οικονομικής Ïφεσης. ΚυÏίως όμως, η διαπÏαγματευτική ικανότητα της διαχείÏισης του Γ’ και Δ’ ÎšÎ¿Î¹Î½Î¿Ï„Î¹ÎºÎ¿Ï Î Î»Î±Î¹ÏƒÎ¯Î¿Ï… ΣτήÏιξης, αυτή ήδη υπονομεÏεται. Γι’ αυτό αγωνιοÏμε!
ΑυτÎÏ‚ τις μÎÏες ήδη πονάμε.
Πονάμε για την Εκκλησία της Ελλάδας. Και γι’ άλλες ΟÏθόδοξες Εκκλησίες. Τα σκάνδαλα διαδÎχονται το Îνα μετά το άλλο. Κι αν τα Ï€Ïώτα Îμοιαζαν γÏαφικά Îως και διασκεδαστικά, τα επόμενα δεν θα’ ναι και τόσο. Τα ζητήματα της οικονομικής διαχείÏισης της ελλαδικής Εκκλησίας, και όχι μόνο, πότε δεν αντιμετωπίστηκαν θεσμικά και διαχÏονικά. ΚουβÎντες φλÏαÏες Îχουν λάβει χώÏα με σκανδαλοθηÏική στόχευση. Και μόνο. Για να πληγοÏν οι αντίπαλοι της ημÎÏας. Καμιά Ï€Ïόθεση υπαγωγής αυτής της διαχείÏισης στις μεγάλες αÏχÎÏ‚ της διαφάνειας και της χÏηστής διενÎÏγειας όλων των οικονομικών Ï€Ïάξεων που αφοÏοÏν άμεσα ή Îμμεσα την Εκκλησία.
Πονάμε για τον κλήÏο της ελλαδικής Εκκλησίας. Και για όλους του ΧÏιστιανοÏÏ‚, που, κάποτε στη ζωή τους, αποφάσισαν να ενδυθοÏν το αυστηÏÏŒ Ïάσο της ιεÏοσÏνης. ΚανÎνας τους, στα όμοÏφα και ονειÏοπόλα χÏόνια της νεότητας τους, δεν δÎχθηκε το δÏσκολο ÎÏγο του κληÏικοÏ, για να επιδοθεί αÏγότεÏα σε Ï„ÏιφυλλÎÏ‚ απολαÏσεις ή για να ενθυλακώνει σε άπατες τσÎπες άχÏηστα νομίσματα. Κι όχι να αποταμιεÏει τα Îντοκα «τάλαντα» του Ευαγγελίου.
Πονάμε για την ηγεσία της ΟÏθοδοξίας. Τόσο στην Ελλάδα. Όσο και στο εξωτεÏικό. Τα ελληνικά ΟÏθόδοξα ΠατÏιαÏχεία Îχουνε μολυνθεί. Από Ï€ÏάκτοÏες και υποπÏάκτοÏες μυστικών υπηÏεσιών. Κι άλλες αηδείς και ανήθικες Ï€Ïοσωπικότητες. Πονάμε για τα παιχνίδια εξουσίας, που αποκαλÏπτονται και τις αποκÏουστικÎÏ‚ μοÏφÎÏ‚ κατάληψης και συντήÏησης εξουσίας και μεÏιδίων της, όπως χÏησιμοποιοÏνται.
Εμείς ξÎÏουμε. Και πιστεÏουμε σ’ αυτή τη γνώση. Η ΟÏθόδοξη Εκκλησία ενώνει και δεν χωÏίζει. Το μόνο μήνυμα που εκπÎμπει, είναι εκείνο της Αγάπης. Ο κλήÏος υπηÏετεί το Λόγο του ΘεανθÏώπου και τον ΆνθÏωπο. Οι πιστοί συμμετÎχουν στα ΈÏγα της Εκκλησίας και συναποφασίζουν γι’ αυτά. Και επιτÎλους, όλα τα θεσμικά απολιθώματα, που άφησαν πάνω στο σώμα της Εκκλησίας καιÏοί αυθαίÏετοι, καιÏοί σκλαβιάς και εθνικής ταπείνωσης, Ï€ÏÎπει να καταÏγηθοÏν.
Εμείς δεν Ï€Ïοτείνουμε μÎÏ„Ïα πολιτικής παÏÎμβασης. Γνήσιο και ελεÏθεÏο Εθνικό Διάλογο για την ΟÏθόδοξη Εκκλησία Ï€Ïοτείνουμε. ΧωÏίς εντυπωσιασμοÏÏ‚, στεÏεότυπα και ιδεοληψίες ξεπεÏασμÎνες. Με σεβασμό στην Πίστη μας και στην ΙστοÏία μας. Με την συμμετοχή όλων μας. Δεν είναι ÏŽÏα για παιχνίδια δικά μας ή της παÏÎας μας. ΙστοÏική μεγÎθη διακυβεÏονται. Και με ιστοÏικοÏÏ‚ ÏŒÏους.
|
