ΑΝΤΩΝΗΣ ΒΓΟΝΤΖΑΣ

Αρθρογραφία  

arrow
arrow
arrow
arrow
arrow
arrow
arrow
arrow
arrow
arrow
arrow
 






 

Loading

     Χρειαζόμαστε νέες ιδέες
-- 14/07/2003

  

   
Όλα μοιάζουνε νά 'ναι καυτά. Εκτός και πέρα από τον υδράργυρο. Καυτά τα πράγματα στον τόπο μας. Με όλα τα θέματα ανοιχτά. Και στην κυβέρνηση και στο κόμμα και στις άλλες πολιτικές δυνάμεις. Καυτά και στην Ευρώπη. Ο Μπερλουσκόνι προκάλεσε και ο υπουργός Τουρισμού προκάλεσε με ανόητες δηλώσεις. Αλλά και ο Σρέντερ προκαλεί. Όχι γιατί ματαίωσε τις διακοπές του στην Ιταλία μετά τα παράπονα του Ιταλού υπουργού για μεθυσμένους Γερμανούς τουρίστες, αλλά για τις προτάσεις του για το πιο "μαλακό" νόμισμα στην Ευρώπη. Καυτή και η Μέση Ανατολή. Θέλουν να ξεφορτωθούν τον Αραφάτ. Προτού βρουν την οριστική λύση. Και χωρίς να είναι βέβαιο ότι όπου νά 'ναι τη βρίσκουν. Καυτή είναι η Ανατολή πιο γενικά. Στο Ιράκ δεν υπάρχει σοβαρή προοπτική πολιτικής εξουσίας με κάποια νομιμοποίηση. Και στο Ιράν οι αγιατολάχες δε νιώθουν και τόσο σταθεροί. Καυτή η Νέα Υόρκη με τα προβλήματα του Χρηματιστηρίου. Καυτή και η Ουάσινγκτον με τις πρώτες ομολογίες για τα ψεύτικα τα όπλα. Καυτό και το Λονδίνο, με τους ισχυρισμούς ότι ο πρωθυπουργός εψεύσθη, αλλά και παραπλάνησε. Αυτό που μας ενδιαφέρει άμεσα και με μεγάλη προτεραιότητα συγκεντρώνεται στα όρια της πατρίδας μας. Όχι αποκλειστικά. Και όχι μόνιμα. Οι κινήσεις του πρωθυπουργού είναι εξ ολοκλήρου γνωστές. Θέλησε (και το πέτυχε) πλήρη κυριαρχία στο κόμμα. Είναι σαφές το μήνυμα: θέλει να ελέγξει τις κινήσεις και πριν τις εκλογές και μετά τις εκλογές. Οι κινήσεις στην κυβέρνηση έστειλαν και αυτές το δικό τους μήνυμα. Δε θέλει αλλαγές με βάση την προσωπικότητα του κάθε υπουργού. Δε θέλει αιφνιδιασμούς με αφετηρία τις προσωπικές εμπνεύσεις του όποιου, ενδεχομένως, νέου υπουργού. Με λίγα λόγια: δε θέλει αλλαγές στην πολιτική του στα θέματα που τον ενδιαφέρουν άμεσα. Και βέβαια θέλησε να δείξει ότι μπορεί να απορροφήσει πολιτικά όποιες καινούργιες ιδέες ή προτάσεις δεν αναιρούν ή δεν ακυρώνουν τις βασικές πολιτικές του επιλογές. Και το ερώτημα που ανακύπτει: με αυτά ή και με άλλα κερδίζονται οι επόμενες εκλογές; Και από ποιον, αν όχι από τη Νέα Δημοκρατία; Προσωπικά φοβάμαι. Το πρόβλημα δεν περιορίζεται στο ποιος θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές. Γιατί το πιθανότερο σενάριο είναι εκείνο που προβλέπει εκλογική αναμέτρηση το 2004 (ή και νωρίτερα). Αλλά και το 2005 μετά από μια άκαρπη προσπάθεια συνεννόησης στην εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας. Αλλά ούτε και οι δύο αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις προσδιορίζουν από μόνες τους το ουσιαστικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή το πολιτικό σύστημα συνολικά και η πατρίδα μας. Χρειαζόμαστε νέες ιδέες. Νέα οράματα. Νέους στόχους για τους πανέλληνες. Προς Θεού, όχι νέα κόμματα. Περίπου οι τρεις μεγάλοι πολιτικοί χώροι έχουν οριοθετηθεί. Η συντηρητική ή νεοφιλελεύθερη παράταξη αρχίζει να αποκτά τα ιδεολογικά και προγραμματικά στοιχεία και χαρακτηριστικά των αντίστοιχων παρατάξεων στην Ευρώπη. Η παραδοσιακή Αριστερά, με τους όποιους υπαρκτούς σημερινούς σχηματισμούς της, αγωνιά να περιχαρακώσει την αγωνιστική της πορεία αλλά και την ιδεολογική της καθαρότητα μετά τις μεγάλες ήττες από την κατάρρευση των χωρών του υπαρκτού σοσιαλισμού. Και αυτό που αποκαλούμε στον τόπο μας προοδευτική παράταξη μετασχηματίζεται με οδύνες. Τα οράματα σε φραστικό επίπεδο παραμένουν. Και η ανάγκη επίδειξης ρεαλισμού δοκιμάζεται συχνότερα παρά ποτέ. Όμως, για όλους το ζήτημα παραμένει. Οι οπαδοί όλων των κομμάτων αξιώνουν ένα φρέσκο, ολοκαίνουργιο πολιτικό λόγο, που θα επιβεβαιώνει τη συνέχεια και θα αναδεικνύει τα πολύτιμα στοιχεία του μέλλοντός μας. Και μέχρι τότε θα καταναλισκόμαστε σε επικοινωνιακά κόλπα και κινήσεις τακτικής. Γι' αυτό, αυτό το καλοκαίρι θα παραμένει "κούφιο". Γι' αυτό και οι επόμενοι, μετά από αυτό, μήνες θα έχουν όλα τα χαρακτηριστικά ενός τοκετού: τις ωδίνες και τις υψηλές θερμοκρασίες. Τόσο σε πρόσωπα, όσο και σε πράγματα και ιδέες.

Share |
 
papa
Ανοίξτε την Βουλή! Επιτρέπεται σύγχυση στα εθνικά θέματα; ¨Πορεία στην Ομίχλη της Κρίσης¨

 

 

Το ότι δεν φταίνε τα θύματα είναι, περίπου, βέβαιο. Τα περισσόÏ

Το non paper της αμερικανικής πρεσβείας και η τουρκική επιχειρημα

 

 

Πάρα πολύς κόσμος παραβρέθηκε στην παρουσίαση του Î

 

«ΔΙΚΗ»

20  χρόνια μετά την παραπομπή του Ανδρέα Παπαν

webdesign by mediapro || content management by fgcms