Οι αφορμές είναι πολλές.

 

Το κεντρικό κτίριο του Πανεπιστημίου της Αθήνας βρίσκεται υπό κατάληψη. Κάθε μέρα αναρτούν και κάποιο πανό με κάποιο σύνθημα. Κεντρικό βέβαια είναι το αίτημα να απελευθερωθούν συγκεκριμένα μέλη τρομοκρατικών οργανώσεων. Κάποια προσπάθεια έγινε προχθές από τη μεριά των διδασκόντων για να πάρουν το Πανεπιστήμιο στα χέρια τους. Απέτυχε, όμως. Οι καταληψίες τους πήραν στο κυνήγι. Η Αστυνομία παρακολουθούσε το θέαμα αδιάφορα. Και μάλλον χαιρέκακα. Οι διδάσκοντες μοιράστηκαν σε μικρές ομάδες στους γύρω δρόμους, για να συνομολογήσουν, σχεδόν συνωμοτικά, ότι η υπόθεση του δημόσιου πανεπιστημίου φαίνεται ότι χάθηκε.

 

Η προχθεσινή εισβολή των αντεξουσιαστών στη Βουλή ερμηνεύτηκε ποικιλότροπα. Ο καθένας με την άποψή του. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος καταδίκασε την εισβολή με κατηγορηματικό τρόπο. Η Πρόεδρος όμως της Βουλής, το αντιμετώπισε με χαρίεντα τρόπο. Τους είδε όλους ως ειρηνικούς διαδηλωτές. Κάποιοι άλλοι το είδαν ως επικίνδυνο φαινόμενο για τη δημοκρατία. Δεν ξέρω βέβαια ποια θα ήταν η τελική θέση της Ζωής Κωνσταντοπούλου, αν οι διαδηλωτές έμπαιναν στο γραφείο του Πρωθυπουργού στο Μέγαρο Μαξίμου και αναρτούσαν στην εξώπορτα πανό με παρόμοιο περιεχόμενο.

 

Και φυσικά θα άξιζε σήμερα να πληροφορηθούμε ποια είναι η άποψη της κυρίας Προέδρου μετά την ανάρτηση από το αντεξουσιαστικό μπλοκ πανό δυσφημιστικό για το πολίτευμα της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας. Οι προκλήσεις συνεχώς θα αυξάνονται. Και θα εντείνονται.

 

Δεν πρέπει, όμως, να φοβόμαστε. Η Μεταπολίτευση με όλους της τους θεσμούς παραμένει ισχυρή. Οι εις βάρος της προκλήσεις δεν πρόκειται να χτυπήσουν τους ακρογωνιαίους λίθους της. Περνάει δοκιμασία το πολίτευμα. Αλλά θα αντέξει. Και αυτά.

 

Νέα Κρήτη, τα Καθημερινά, Παρασκευή 3.4.2015