Δε μου πολυαρέσουν τα εύσημα από το ΔΝΤ. Όχι γιατί υιοθετώ δαιμονικές θεωρίες και σενάρια γι΄  αυτό. Άλλωστε, γνωρίζω πολύ καλά πως οι υπάλληλοι του ΔΝΤ και τα μεγαλοστελέχη του ακολουθούν τις οδηγίες του υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ. Με κάποια καθυστέρηση, βέβαια. Αργούν να πάρουν μπρος. Παίρνει χρόνο για να ταξιδέψουν οι απόψεις, που τελικά υιοθετούνται από το ένα κτήριο στο άλλο στην ίδια πόλη. Από την άλλη δεν αντέχω τη μιζέρια και τη μεμψιμοιρία. Δε λέω ότι λύθηκαν όλα τα προβλήματα. Ούτε καν τα σπουδαιότερα. Μα... μπήκαμε στο μνημόνιο γιατί το 2010 μας έδιωξαν από τις αγορές. Και τώρα μαθαίνουμε να δανειζόμαστε. Χωρίς μνημόνιο.

 

Δεν είναι καλό αυτό; Δεν είναι χρήσιμο να μειωθούν τα σπρεντ και σιγά - σιγά να πέσουν τα επιτόκια στη βραχυχρόνια αγορά; Δεν είναι χρήσιμο να ενθαρρυνθούν, μετά από αυτό, και οι τράπεζες να ρίξουν ρευστό στην αγορά; Από πού βγαίνει το συμπέρασμα ότι είναι και αυτό ένα τρικ (κόλπο) της κυβέρνησης και της Άγκελα Μέρκελ; Τόσο πολλοί για μία τόσο μικρή συνωμοσία;

 

Νέα Κρήτη, τα Καθημερινά, Παρασκευή 11.4.2014