Â
Â
Τις μÎÏες μας αναπτÏσσεται Îνα άθλιο φαινόμενο που δεν Îχει καταγÏαφεί με ποσοτικοÏÏ‚ ÏŒÏους. Άθλιο και χυδαίο. Και βαθÏτατα αντιδημοκÏατικό. ΣποÏαδικά στηλιτεÏεται. Δεν Îχει όμως καταστεί κεντÏικό θÎμα δημόσιας κÏιτικής. Κάποιοι χαμογελοÏνε με Îνα εσωτεÏικά χαιÏÎκακο κÏμα ευφοÏίας. ΑÏκεί να μην τους αφοÏά. ΑÏκεί το φαινόμενο να μην τους θίγει. Αυτοί οι κάποιοι δεν είναι λίγοι. Είναι πάÏα πολλοί. Και εκμεταλλεÏονται τους καιÏοÏÏ‚ μας. Που δεν είναι και οι πιο κατάλληλοι για την ανάδειξη αξιών και την επιβεβαίωση ηθικών κανόνων.
Â
Οι κουκουλοφόÏοι! Γίνανε πολλοί. Έχουν γεμίσει τα Ïάφια και τα δωμάτια των διωκτικών αÏχών. Όχι απαÏαίτητα ποινικών. ΚουκουλοφόÏοι πολλών ειδών. Ο γείτονας! Που νιώθει ÏιγμÎνος. Από τη μοίÏα και το Ïιζικό του. Ο συνάδελφος! Που νομίζει πως παÏαμεÏίστηκε άδικα. ΠαÏά τα μεγάλα του Ï€Ïοσόντα. Ο εγκαταλελειμμÎνος! Δίκαια ή άδικα, δεν Îχει καμία σημασία.  Ο Ï€ÏοδομÎνος! Ανάλογα με τις Ï€Ïοσδοκίες του. Και ανεξάÏτητα από τη δική του συμπεÏιφοÏά. Αυτή ποτΠδεν την Îψαξε. Ο σαλεμÎνος! ΚυκλοφοÏεί άνετα τις νÏχτες. Το σκοτάδι είναι η μόνιμη κουκοÏλα του. Ο ήλιος είναι γι' αυτόν οχληÏός. ΕξοÏγιστικός.
Â
Οι κουκουλοφόÏοι δεν αντÎχουν το ίδιο τους το Ï€Ïόσωπο. Îα βλÎπουν και να μην τους βλÎπουν. Δεν βάζουν ποτΠτην υπογÏαφή τους. Δεν θÎλουν ποτΠνα πάÏουν την ευθÏνη των δικών τους λÎξεων. Δεν εμφανίζονται στην ΑγοÏά. Των ιδεών! Των καÏπών! Των δημιουÏγημάτων! Των ίδιων των ανθÏώπων! ΠοτΠδεν υποστηÏίζουν δημόσια όσα στα σκοτεινά μαγειÏεÏουν.
Â
Αυτή η αθλιότητα Ï€ÏÎπει να παÏσει. Αυτή η χυδαιότητα Ï€ÏÎπει να εξαφανιστεί από το δημόσιο βίο. Οι κουκουλοφόÏοι και οι ανωνυμογÏάφοι δεν Îχουν καμία θÎση ανάμεσά μας.
Â
ÎÎα ΚÏήτη, τα ΚαθημεÏινά, ΤετάÏτη 18.6.2014
Â
Â
|