Â
Η συζήτηση συνεχίζεται. Αν όχι στα Ï€ÏωτοσÎλιδα, αν όχι στα Ï€Ïώτα λεπτά ακÏοαματικότητας και θεαματικότητας, τουλάχιστον συνεχίζεται στους τόπους συνάντησης και συνάθÏοισης πολλών συμπολιτών μας. Το Ï€Ïόβλημα είναι οξÏ. Το Ï€Ïόβλημα σηκώνει ευαισθησίες. Τις επιβάλλει.
Ο λόγος για την Ï€Ïοστασία των παιδιών. Από το δουλεμπόÏιο. Με πολλÎÏ‚ αφοÏμÎÏ‚. Με πολλÎÏ‚ αφετηÏίες. Ήδη Îχει αÏχίσει ο Ï€Ïοβληματισμός. Γιατί συνÎβησαν όλα αυτά; Γιατί συμβαίνουν τόσα πολλά; Î ÏÎπει να δώσουμε καθαÏÎÏ‚ απαντήσεις. ΚαθαÏÎÏ‚ και απλÎÏ‚ σκÎψεις. ΚαθαÏÎÏ‚ Ï€Ïοτάσεις.
Η Ï€Ïώτη: Δε θεωÏÏŽ ενόχους όλους τους δημόσιους υπαλλήλους. ΘεωÏÏŽ εντελώς αθώα και απολÏτως Îντιμη τη μεγάλη πλειοψηφία τους. Κάτι, όμως, Ï€ÏÎπει να αλλάξει. Το δημοσιοϋπαλληλικό καθήκον δεν είναι αγγαÏεία. Οι αÏμοδιότητες δεν εξαντλοÏνται στις γÏαφειοκÏατικÎÏ‚ διεκπεÏαιώσεις. Ο δημόσιος υπάλληλος Ï€ÏÎπει να Îχει τα μάτια του ανοιχτά. Και τις κεÏαίες του ψηλά και ανοιχτÎÏ‚. Ο πολίτης δεν είναι εχθÏός του. Από την άλλη, δεν Ï€ÏÎπει να είναι ανυποψίαστος. Î ÏÎπει να είναι Îτοιμος και να κοιτάζει πιο Ï€ÎÏα από το τυπικό πεÏιεχόμενο των εγγÏάφων που του Ï€Ïοσκομίζονται.
Η δεÏτεÏη: Δε χÏειαζόμαστε πολλÎÏ‚ διαδικασίες και πολλÎÏ‚ εγγυήσεις για να καλÏψουμε τις Ï„ÏÏπες που κάποιοι ανÎντιμοι συμπολίτες μας ανοίγουν. Αν Ï€ÏοσθÎσουμε πολλÎÏ‚ εγγυήσεις και εξασφαλίσεις, τότε φτιάχνουμε Îνα χαÏτοβασίλειο, πανηγÏÏι τελικά για τη γÏαφειοκÏατία.
Η Ï„Ïίτη: Î ÏÎπει να αναμοÏφώσουμε το θεσμό των υιοθεσιών. Îα παÏσει να είναι τόσο γÏαφειοκÏατικός. Έχει αποδειχθεί ότι η διαδικασία των υιοθεσιών από τα δημόσια ιδÏÏματα διαÏκοÏν πεÏίπου Ï€Îντε χÏόνια. Στο εξωτεÏικό μόνο δÏο. Αυτά Ï€Ïος το παÏόν.
ÎÎα ΚÏήτη, τα ΚαθημεÏινά, ΤετάÏτη 23.10.2013
Â
Â
|