Ο ηγετικός πυρήνας της Χρυσής Αυγής είναι ήδη έγκλειστος. Με πολύ βαριές κατηγορίες και σοβαρές ενδείξεις ενοχής. Σύσταση και συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση. Με απόφαση της Δικαιοσύνης. Που έλαβε προφανώς υπόψη της αν είναι ή όχι ύποπτοι φυγής ή είναι πολύ πιθανό, αν αφεθούν ελεύθεροι, να διαπράξουν και άλλα εγκλήματα.

 

Κάποια από τα στελέχη της εγκληματικής οργάνωσης κυκλοφορούν ελεύθερα. Πάλι με απόφαση της Δικαιοσύνης. Που δεν τα έκρινε αθώα.  Έκρινε ότι υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ενοχής για τη συμμετοχή τους σε εγκληματική οργάνωση. Θεώρησε, όμως, επαρκή την επιβολή εγγυοδοσίας και την απαγόρευση εξόδου από τη χώρα. Δε θεώρησε πολύ πιθανή τη διάπραξη άλλων εγκλημάτων. Βέβαια, οι ίδιοι φρόντισαν να διαψεύσουν την επιεική προσδοκία της δικαστικής αρχής, αμέσως μόλις αφέθηκαν ελεύθεροι. Βιαιοπράγησαν κατά δημοσιογράφων και εκτόξευσαν ευθείες απειλές κατά πάντων. Καμία ένδειξη ότι έχουν κατανοήσει τη θέση στην οποία έχουν βρεθεί.

 

Η εξέλιξη της πρώτης φάσης δικαστικής αντιμετώπισης της Χρυσής Αυγής επιτρέπει πέντε συμπεράσματα.

 

Το πρώτο. Όλη εκείνη η μιζέρια, που αναπτύχθηκε σε ορισμένα ΜΜΕ και σε ορισμένους νομικούς, ξεπεράστηκε από τα πράγματα. Κανένας, πάντως, δεν ισχυρίζεται ότι έχουν εξαρθρωθεί εκείνα τα κομμάτια της Χρυσής Αυγής, που συναποτελούν και συναρθρώνουν την εγκληματική οργάνωση. Βρισκόμαστε περίπου στην αρχή. Χρήσιμη και ξεχωριστά πολύτιμη είναι η εκπομπή μηνύματος από τη Δικαιοσύνη ότι δεν είναι ανεκτή οποιαδήποτε μορφή βίας. Ούτε επιβιώνει ατιμώρητη.

 

Το δεύτερο. Η Χρυσή Αυγή παραμένει ως πρόβλημα. Είναι και πολιτικός φορέας που συμμετέχει στην κοινοβουλευτική ζωή. Αυτά δεν σβήνουν από τη μία μέρα στην άλλη. Άλλωστε, αν η πρόσφατη δημοσκόπηση επιβεβαιωθεί και από νεώτερες, τότε η Χρυσή Αυγή συνεχίζει να ακολουθείται από μερίδα του πληθυσμού μας. Ξεπερνά κατά πολύ και την εκλογική της απόδοση.

 

Το τρίτο. Έχουν διατυπωθεί προτάσεις πολιτικής και νομοθετικής αντιμετώπισης της Χρυσής Αυγής. Μερικές, όμως, από αυτές είναι εξαιρετικά επικίνδυνες. Στο ενδεχόμενο τεχνητής πρόκλησης επαναληπτικών τοπικών εκλογών με διαδοχικές παραιτήσεις βουλευτών της Χρυσής Αυγής και των αναπληρωματικών τους, κάποιοι πρότειναν τη νομοθετική απαγόρευσή τους ως καταχρηστικών. Άλλοι πρότειναν την κατάργηση της χρηματοδότησης του κόμματος της Χρυσής Αυγής. Άλλοι πρότειναν τη διάλυσή της με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης. Και κάποιος σημαντικός εκλογικός φορέας πρότεινε γενικές εκλογές! Με κάποιο επιπλέον σκεπτικό. Οι σκέψεις, όμως, αυτές συνιστούν παγίδα σε βάρος των δημοκρατικών θεσμών. Με το Σύνταγμα δεν μπορούμε να παίζουμε. Θυμόμαστε όλοι ότι στις σχετικές συζητήσεις για το Σύνταγμα της Μεταπολίτευσης ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου που επέμεινε σε δύο σημεία: όχι στη δικαστική ή νομοθετική  απαγόρευση πολιτικών κομμάτων. Ακόμη και αν κινούνται ιδεολογικά έξω από το συνταγματικό τόξο. Ναι στην αυστηρή εφαρμογή του ποινικού νόμου, όταν τα μέλη των κομμάτων παρανομούν. Και αυτό αρκεί.

 

Το τέταρτο. Είναι δραματικό λάθος η ιδεολογική αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής. Πρέπει να παραδεχθούμε ως διαχρονικό και ιστορικό δεδομένο ότι ένα πολύ μικρό ποσοστό συμπολιτών μας ασπάζεται τις φασιστικές, ρατσιστικές και νεοναζιστικές απόψεις. Οι εκλογικές και δημοσκοπικές επιδόσεις της Χρυσής Αυγής ξεπερνούν το ποσοστό αυτό. Αρκετοί, με αδιευκρίνιστα κίνητρα, σπεύδουν να αποδώσουν αυτό το γεγονός στην αναμφισβήτητα ραγδαία φτωχοποίηση μεγάλου μέρους του πληθυσμού μας. Που βρίσκεται το λάθος; Έτσι νομιμοποιούν την ευρύτερη επιρροή της Χρυσής Αυγής όσο διαρκεί η οικονομική κρίση και ύφεση. Όσο παραμένουν οι μεγάλες στρατιές των ανέργων.

 

Το πέμπτο. Η παρουσία της Χρυσής Αυγής εδραιώνεται όσο οι δυνάμεις ασφάλειας εκχωρούν, ρητά ή σιωπηρά, τις συνταγματικά καθορισμένες αρμοδιότητές προστασίας του πολίτη σε ομάδες τραμπούκων και του υποκόσμου. Όσο κυριαρχεί η ανομία, η ατιμωρησία και η ανοχή της διάχυτης βίας. Αυτές οι πολιτικοκοινωνικές συνθήκες της προσδίδουν μια δυναμική προοπτική.

 

 

 

Αντώνης Ν. Βγόντζας

Πρώτο Θέμα, Κυριακή 6.10.2013