Â
Από την αÏχή είχα υποστηÏίξει ότι δε συνιστά εκχώÏηση εθνικής κυÏιαÏχίας η επίσκεψη οÏγάνων της ΕυÏωπαϊκής Ένωσης ή άλλων διεθνών οÏγάνων στη χώÏα μας. ΥπάÏχουν, δόξα τω Θεώ, πολλοί Ï„Îτοιοι οÏγανισμοί και ÏŒÏγανα. Στα θÎματα πεÏιβάλλοντος. Στα θÎματα διαχείÏισης νεÏών, Îνα επόμενο παÏάδειγμα. Στα θÎματα και ζητήματα δημόσιας υγείας. Στα θÎματα υπεÏάσπισης ανθÏωπίνων δικαιωμάτων, Îνα Ï„Ïανταχτό παÏάδειγμα. Ειδικά σε αυτό το τελευταίο. ΜποÏοÏνε οι εκπÏόσωποι των ξÎνων οÏγανισμών να επισκεφτοÏν τα νοσοκομεία. Και τις φυλακÎÏ‚ μας. Îα φτάσουν μÎχÏι το τελευταίο κελί.
ΘÎλω να το πω με Ï€Î¿Î»Ï Î±Ï€Î»Î¬ λόγια. Η διεθνής συνεÏγασία σε μία σειÏά κÏίσιμων ζητημάτων της δημόσιας ζωής και της κοινωνίας δε συνιστά εκχώÏηση εθνικής κυÏιαÏχίας. Ίσα - ίσα. Το αντίθετο. Η εμβάθυνση της διεθνοÏÏ‚ συνεÏγασίας αναδεικνÏει πολÏτιμες πλευÏÎÏ‚ της εθνικής κυÏιαÏχίας. Αλλά άλλο όλα τα παÏαπάνω. Και άλλο αυτό που συμβαίνει στην καθημεÏινότητα.
Η Ï„Ïοϊκανοί σαν να βιάζονται να βιάσουν την ψυχή, την καÏδιά και το μυαλό του Î»Î±Î¿Ï Î¼Î±Ï‚. Λάθος μαθήματα θÎλουν να δώσουν. ΚαλÏτεÏα να φÏγουν. Όσο πιο γÏήγοÏα μποÏοÏν.
ÎÎα ΚÏήτη, τα ΚαθημεÏινά, ΔευτÎÏα 8.7.2013
Â
Â
|