Â
Â
Ένας Ï€Ïαγματικός εφιάλτης. Η ανεÏγία. Η απόλυση. Η αδυναμία να συντηÏήσεις τον εαυτό σου με τη δουλειά σου. Η ανημποÏιά στα βλÎμματα των παιδιών σου.
Â
Και στις απλÎÏ‚ ανάγκες τους. Η απελπισία τις ÏŽÏες που δοκιμάζεται η υγεία σου. Îα πληÏώσεις το γιατÏÏŒ σου και να αγοÏάσεις τα φάÏμακά σου.
Â
Και όταν Ï€Ïόκειται να χάσεις μια απλή και οικονομική στÎγη. Και όταν τα ÏοÏχα σου Îχουν φθαÏεί τόσο που δεν μποÏοÏν να φοÏεθοÏν.
Â
Η κυβÎÏνηση μάλλον πελαγοδÏομεί. Γιατί δεν Îχει σχÎδιο. Γιατί δεν Îχει σταθεÏή πυξίδα. Τη μία κλείνει την ΕΡΤ για να απαντήσει στις σχετικÎÏ‚ εντολÎÏ‚ της Ï„Ïόικα. Την άλλη απολÏει τους σχολικοÏÏ‚ φÏλακες.
ΚανÎνας δεν αμφισβητεί την ανάγκη ενός μεγάλου μαζÎματος της δημόσιας διοίκησης. Δυστυχώς οι Ï€ÏωταγωνιστÎÏ‚ της φαυλότητας των Ï€ÏοηγοÏμενων ετών σηκώνουν Ï„ÏŽÏα πια τη σημαία της δικαιοσÏνης και της ανθÏωπιάς.
Οι καιÏοί τους το επιτÏÎπουν. Με οÏιζόντιες όμως και κάθετες πεÏικοπÎÏ‚ στο Δημόσιο δε λÏνεται κανÎνα Ï€Ïόβλημα. Ουσιαστική αξιολόγηση απαιτείται. Και τα όποια σχÎδια βÏίσκονται στα σπάÏγανα. Αν υπάÏχουν.
Έτσι, φυσικά, οÏτε η εξυγίανση και ο οÏθολογισμός της διοίκησης επιτυγχάνεται. ΟÏτε αντιμετωπίζεται το βαθÏτεÏο οικονομικό Ï€Ïόβλημα της χώÏας. Που δεν είναι άλλο από την ανεÏγία.
ÎÎα ΚÏήτη, τα ΚαθημεÏινά, Î Îμπτη 11.7.2013
Â
Â
|