Με τη δημοσιοποίηση των δηλώσεων «πόθεν έσχες» των βουλευτών και πρώην βουλευτών θα ξεκινήσουν οι συζητήσεις στα απανταχού καφενεία της Ελλάδας. Δεν θα κρατήσουν και πολύ. Γιατί, δυστυχώς, δεν αποκαλύπτουν. Όλη αυτή η διαδικασία στην οποία υποβάλλονται όχι μόνο οι βουλευτές, είναι υποκριτική. Και σπάνια αποτελεσματική. Κάθε χρόνο υποβάλλονται δεκάδες χιλιάδες τέτοιες δηλώσεις από τις περισσότερες κατηγορίες των συμπολιτών μας (δημόσιοι υπάλληλοι, δικαστές, δημοσιογράφοι κλπ). Σχηματίζονται βουνά από τέτοιες δηλώσεις. Κανείς, όμως, δεν τις ερευνά. Κανένας δεν τις ξεσκονίζει. Κουβέντα να γίνεται. Αρκετοί μιλάνε για χωράφια, που, όμως, αξίζουν. Κάμποσοι αναφέρονται σε προίκες από οικογένειες που δεν είχαν.

 

Τελικά δεν θα μάθουμε ποτέ, μέσα απ' αυτόν τον γραφειοκρατικό μηχανισμό, αν κάποιος τα πήρε ή όχι. Αν κάποιος, που ασχολείται με τα κοινά, εκμεταλλεύτηκε την όποια ιδιότητά του για να πλουτίσει αθέμιτα. Σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος. Σε βάρος της δημόσιας περιουσίας. Αθέμιτα σε βάρος του κοινού καλού.

 

 

Όμως, κάποτε πρέπει να αλλάξει αυτός ο υποκριτικός θεσμός του «πόθεν έσχες». Δεν μας ενδιαφέρουν τα ερωτήματα που οφείλουν να απαντήσουν όσοι είναι υποχρεωμένοι να υποβάλλουν τέτοιες δηλώσεις. Ένα είναι το τελικό και ουσιαστικό ερώτημα. Που πρέπει να απευθύνεται σε όλους τους δημόσιους άνδρες (και γυναίκες). Όταν μπήκε στην πολιτική, τι είχε και τι σήμερα έχει; Μεγάλωσε η περιουσία του; Και το επίπεδο ζωής του δικαιολογείται από τα καταγεγραμμένα εισοδήματά του;

 

 

 

Νέα Κρήτη, τα Καθημερινά, Τετάρτη 12.12.2012