Πολλές οι λίστες τον τελευταίο καιρό. Δεν προλαβαίνουμε να ενημερωθούμε. Και πριν καλά - καλά ολοκληρώσουμε την ανάγνωση της πιο επίκαιρης μια νέα αναρτάται στο διαδίκτυο. Και τα υπόλοιπα αναλαμβάνει η τηλεόραση. Στα παράθυρά της χωράνε όλοι.

 

Στην επόμενη λίστα δεν αποκλείεται τα πρόσωπα να είναι τα ίδια. Και πριν περάσει ένα εικοσιτετράωρο, διατάσσεται μία προκαταρκτική εξέταση. Με ακαθόριστο αντικείμενο. Με απροσδιόριστη νομική βάση. Και με μια σιγουριά για όλους μας. Δεν θα καταλήξει πουθενά.

Λίστες απέστειλε η Λαγκάρντ. Κάπου στην πορεία χάθηκαν. Λίστες οι Ελβετοί. Που δε θα φτάσουν ποτέ σε εμάς. Τις θεωρούν προϊόντα κατασκοπείας. Λίστες το ΣΔΟΕ. Πολιτικών και άλλων. Με αυξομειούμενο τον αριθμό των. Λίστες η μία πηγή πληροφοριών. Λίστες η επόμενη.

 

Το κοινό τις απολαμβάνει. Ψάχνει να βρει γνωστούς και μη. Με την κρυφή ελπίδα να συντρίψει ηθικά όσους αντιπαθεί. Ο Λαός, ελπίζω, όχι. Δεν πρέπει να ταυτίζουμε τον ελληνικό Λαό, με αυτήν την φιλόδοξη πορεία, με τους «χαβαλετζήδες» της ημέρας.

 

Υπάρχει μία λογική σε όλη αυτήν την επικοινωνιακή σχιζοφρένεια; Λογική εξήγηση, εννοείται. Πολύ φοβάμαι ότι όλες αυτές οι αναγνώσεις, όλες οι προσπάθειες ερμηνείας και κατανόησης αυτής της θλιβερής  «λιστογραφίας» και απάνθρωπης «λιστοφαγίας», μπορούν να στηρίζονται μόνο σε ενδείξεις. Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι όλα αυτά εντάσσονται σε μια διαδικασία πολιτικής αποσταθεροποίησης της Χώρας. Δεν μπορεί, ισχυρίζονται, όλα αυτά να είναι τυχαία. Το πολιτικό σύστημα καλείται τις προσεχείς ημέρες να αναλάβει την ευθύνη αποδοχής ή απόρριψης σκληρών έως δρακόντειων μέτρων. Που θίγουν, κυρίως, τους - κατά τεκμήριο - έντιμους πολίτες. Που, παρόλα αυτά, είναι το αποτέλεσμα μιας διαπραγμάτευσης της εκλεγμένης Κυβέρνησης της Χώρας με τους εκπροσώπους διαφόρων οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Και σε αυτό συμμετέχει η Ελλάδα! Από την ίδρυσή του!

 

Ενδείξεις υπάρχουν. Αποδείξεις δεν υπάρχουν. Παράλληλα, πρέπει να παραδεχθούμε ότι για όλα αυτά τα εξωφρενικά φαινόμενα, που βιώνουμε αυτόν τον καιρό, εμείς δημιουργήσαμε το ιστορικό και πολιτικό πλαίσιό τους.

Συνδιαμορφώσαμε ένα πολιτικό σύστημα έξω και πάνω από τους θεσμούς.  Υποτάξαμε τους κανόνες πολιτικής συμπεριφοράς στις βραχυπρόθεσμες ανάγκες του πολιτικού προσωπικού. Τα κόμματα λειτούργησαν χωρίς έντιμους καταστατικούς κανόνες. Τροποποιούνται μέχρι την επόμενη τροποποίησή τους. Αυτό επέτρεψε ή συνέβαλε στην ανοχή μιας βαθειάς συναλλαγής με πλατιά λαϊκά στρώματα σε ανήθική, όχι σπάνια, βάση.

Για την τήρηση της νομιμότητας το Σύνταγμα προβλέπει μια ανεξάρτητη, θαρραλέα και τολμηρή δικαστική εξουσία. Μεγάλο μέρος της ευθύνης για την εθνική μας ταπείνωση φέρει και αυτή. Πρέπει να τιμήσουμε την επίπονη, κοπιαστική και επιμελή εργασία των περισσότερων από τους Δικαστές μας. Και την ειλικρινή αγωνία τους για την απονομή του Δικαίου. Δεν είναι, όμως, αυτοί που συνδιαμορφώνουν το ιστορικό στίγμα της Χώρας. Οι σημαντικότερες υποθέσεις ποτέ δεν έγιναν αντικείμενο ουσιαστικής έρευνας, διαλεύκανσης και απόδοσης ευθυνών. Πολλές χάθηκαν στο δρόμο ή σε κάποια συρτάρια. Ή παραμορφώθηκαν. Σε λίγο καιρό κανένας συμπολίτης μας δεν θα χρησιμοποιεί στην καθημερινότητά του, είτε ως κανόνα, είτε ως επιχείρημα την μία ή την άλλη δικαστική απόφαση. Η σημερινή, μάλιστα, συνδικαλιστική τους συμπεριφορά, και όσοι την αποφασίζουν, έχουν τεράστιες θεσμικές και ιστορικές ευθύνες.

Δεν υπάρχει άλλη λύση. Να επιστρέψουμε όλοι μας στους θεσμικούς μας ρόλους. Οι πολιτικοί να χαράξουν όλα τα στοιχεία των προτάσεων για το παρόν και το μέλλον της Χώρας και του Λαού μας. Και να αναλάβουν τις σχετικές ευθύνες. Δεν είναι δική τους δουλειά οι επικοινωνιακές λογικές. Οι εργαζόμενοι στα Μ.Μ.Ε. να αποτυπώνουν στο χαρτί και να μεταφέρουν στην μικρή οθόνη τη λάβα των γεγονότων. Αυτή είναι η γοητευτική εξουσία τους. Και οι δικαστές να ανέβουν στην Έδρα τους. Μακριά από τις σκοπιμότητες της στιγμής. Και με  πλήρη σεβασμό στο Σύνταγμα. Και ο Λαός στα έργα του.

Τελικά, ο καθένας στο μετερίζι του.

Αντώνης Ν. Βγόντζας

Εφημερίδα Πρώτο Θέμα, Κυριακή 30.9.2012