Ένας από τους μεγάλους ηττημένους των εκλογών της 6^ης Μαϊου είναι και ο Αντώνης Σαμαράς. Αυτός ουσιαστικά προκάλεσε τις εκλογές. Αυτός επέμενε για την αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας. Και δεν του βγήκαν. Με δεκαοκτώ κόμμα κάτι τοις εκατό. Η στρατηγική των εκλογών και της αυτοδυναμίας σε αυτές. Προφανώς έχει καταρρεύσει.

Ένας από τους νικητές αυτών των εκλογών είναι και ο Αλέξης Τσίπρας. Η παράταξή του, τον τελευταίο καιρό, κινιόταν στο 6% έως 7%. Και αυτός κατάφερε να εκτινάξει το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ στο πρωτόγνωρο, για την Αριστερά, δεκαέξι κόμμα κάτι τοις εκατό.

Σαν το είχαν συμφωνήσει από πρίν, ο καθένας τους, για το κόμμα του, κατάφεραν να δώσουν την εντύπωση ότι ηγούνται δύο μεγάλων παρατάξεων που παλύει καθεμιά τους για την εξουσία. Ο Αντώνης Σαμαράς θέλει να ηγηθεί του ευρωπαϊκού μετώπου. Ο Αλέξης Τσίπρας κρατάει υψηλά τα λάβαρα των αντιμνημονιακών δυνάμεων. Μέχρις εδώ καλά. Εντυπώσεις είναι και παρέρχονται. Ακολούθως έρχονται τα δύσκολα.

Ο Αντώνης Σαμαράς πρέπει να εξηγήσει στους συμπολίτες μας, που δε νιώθουν καπελωμένοι από κανένα κόμμα, γιατί επέλεξε την αντιευρωπαϊκή ρητορεία και πράξη. Ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει κι αυτός να εξηγήσει πως θα καταργήσει το μνημόνιο. Και πως θα μας χορτάσει όλους μας με τρυφηλότητα.

Προσωρινά τουλάχιστον τους βολεύει μεταξύ τους μετωπική σύγκρουση. Βολεύει τη Νέα Δημοκρατία και προσωπικά τον Σαμαρά, αφού αυτός σκαρφίστηκε αυτή τη ρητορική που μέχρι σήμερα του βγαίνει.

 

Βολεύει και τον κ. Τσίπρα στην εμφάνισή του ως αρχηγού ενός συνδυασμού περισσότερων δυνάμεων.

 

Δε βολεύει την πατρίδα. Ούτε την εξυπηρετεί. Αυτή η αντιπαράθεση διεξάγεται χωρίς επιχειρήματα, χωρίς συγκεκριμένες προτάσεις. Και χωρίς ένα ελάχιστο όγκο προτάσεων που μπορούν να συγκριθούν .

Νέα Κρήτη, τα Καθημερινά, Σάββατο 19.5.2012