Â
Το νησί μας είναι ευλογημÎνο. Από τη Θεία ΦÏση και από τους ανθÏώπους. Δεν υπάÏχει μεγαλÏτεÏη απόδειξη από την ιστοÏία του νησιοÏ. Î Ïωταγωνίστησε πάμπολλες φοÏÎÏ‚ στη μακÏαίωνη ποÏεία του. Σε εντελώς αντίθετες καταστάσεις και συνθήκες. Στο κÎντÏο διαφοÏετικών πολιτισμών.
Â
Και Ï„ÏŽÏα πεÏιμÎνει  την ÏŽÏα του. Î ÏÎπει να΄μαστε στην αφετηÏία μίας νÎας ακμής. Όλες οι συνθήκες Îιναι ÏŽÏιμες. Οι ομοÏφιÎÏ‚ του παÏαμÎνουν απαÏάμμιλες. ΠαÏα τις ζημιÎÏ‚ και βλάβες που Ï€Ïοκάλεσαν κυÏίως οι δÏο τελευταίες γενιÎÏ‚. Στον ξÎνο επισκÎπτη Ï€ÏοσφÎÏει με άνεση την αγÏιάδα και το μεγαλο οÏίζοντα του βουνοÏ. Τη χαλαÏότητα των καθαÏών και κÏυσττάλλινων νεÏών και των ατÎλειωτων αιγιαλών. Στον πεÏιπατητή τα γοητευτικά μνημεία μίας ανεπανάληπτης ιστοÏίας και πολιτισμών. Τη σαγήνη του κÏÎ·Ï„Î¹ÎºÎ¿Ï Î»ÏŒÎ³Î¿Ï… και της κÏητικής μουσικής. Της ιστοÏίας μίας αδιάκοπης αλυσίδας ηÏωισμών και θεÏμών συναισθημάτων.
Â
Και σήμεÏα, το νησί αυτό μποÏεί να πσοσφÎÏει όλες τις υπηÏεσίες, οÏιζόντιες και κάθετες, που Îχουν όλους τους ÏŒÏους για την Ï€ÏοσφοÏά εκείνων των υπηÏεσιών που αναζητά ο ντόπιος και ο ξÎνος.
Â
Το νησί μας είναι ευλογημÎνο. Κάπου όμως χάσαμε το βηματισμό μας. Κάπου μπεÏδÎψαμε τους κÏκλους των οÏιζόντων μας. Και τους κατεβάσαμε τόσο χαμηλά. Κάπου βολευτήκαμε. Και καταφÎÏαμε να βολÎψουμε τους πεÏισσότεÏους από μας με ασήμαντα ωφελήματα. ÎœÎσα από Îνα πλÎγμα διαÏκώς συναλλαγών που μας εκθÎτουνε.
Â
ΣήμεÏα ξÎÏουμε. Αν το ενδιαφÎÏον το επενδυτικό είναι πιο ισχυÏÏŒ και Îντονο από οποιαδήποτε πεÏιφÎÏεια της Ελλάδας, αυτό σημαίνει πως κάποιοι αναγνωÏίζουν πως το μÎλλον του Î½Î·ÏƒÎ¹Î¿Ï ÎºÎ±Î¹ των κατοίκων του είναι θετικό. Έως πολÏ.
ΑÏκεί να το θελήσουμε κι εμείς.
Â
ÎÎα ΚÏήτη ,τα ΚαθημεÏινά, ΤετάÏτη 16.11.2011
Â
Â
|